KINGDOM LOVE

Sonsuza Kadar Birlikte

Nefes alamayacak kadar koştu Yoongi, yalnızca iki kat inmişti ama üç yıldır koşuyor gibi hissediyordu. Bir türlü kapıyı açıp Hoseok'a kavuşamamıştı. Dışarıya çıkıp onun kaldığı odaya doğru koşarken ona yürüyen Hoseok'u gördü. Hayal görmüyordu. Hoseok öylece ona yürüyordu. Beyaz karların içinde parlayan bir güneş gibi. Geceyi aydınlatan bir ışık gibi. Buz kesmişti vücudu ama bunun sonunda aşkına sarılmak vardı. Serbest bıraktı gözyaşlarını çünkü Hoseok artık onları silebilirdi. Yavaşca ellerini Hoseok'un bedenine doladı ve serbest bıraktı kalbini Efendi Hoseok'a atması için. 

"Lütfen rüya olmadığını söyleyin bana efendi."

"Rüya değil Kral'ım. Kar yağıyor."

"Onu mu söylüyorum aptal!"

"Ayıp oluyor efendim."

"Yaşıyorsun."

"Tabii ki yaşıyorum. Size kalbimin sonsuza kadar sizin için atacağını söylemiştim."

"Sen gerçek bir savaşcısın Efendi Hoseok."

***

"Min Yoongi!"

"Hoş geldin anne."

Kraliçe eğildi.

"Seninle mühim bir konu hakkında konuşmam gerekiyor."

"Buyurun validem ne hakkında?"

"Evlilik. Tüm Hanedanlık efendi Hoseok ile aranızda bir münasebet olduğunu ve tahtın varisiz kalacağını konuşuyor. En yakın zamanda, sana uygun gördüğüm bir soylu ile evleneceksin."

"Validem bu..."

"Yoongi, söyleyeceklerim bu kadar."

***

"Evliliğim hakkında ne düşünüyorsun?"

"Sonuçta sizin de çocuklarınız olmalı efendim. Bu benimle mümkün değil."

"Benimle evlenecek olan hanıma üzülüyorum. Kalbim asla ona ait olmayacak."

"Efendim, vazgeçin artık bundan."

Yoongi, yavaşca Hoseok'un dudaklarına uzattı kendi dudaklarını. Henüz buluşmamıştı ama buluşacak kadar yakındı.

"Bir Kral'ın bir erkeğe olan aşkı yakışık olmaz ama kalbime nasıl söz geçirebilirim Efendi?"

"Lütfen, yapmayın..."

"Eğer bunu yaparsam bana söz verir misin?"

"Veremem Efendim. Size artık hiçbir şey için söz veremem."

"Seni Seviyorum Efendi Hoseok, en önemli olan bu. Sahip olduğum bu aşk için savaşacağım."

Kral, dudaklarını Efendi Hoseok ile birleştirdi. Tüm zamanların en sıcak gecesiydi sanki. Kalpleri o kadar hızlı atıyordu ki tüm vücutlarına ateş satıyordu. Yoongi, ellerini yavaşca Hoseok'un kıyafetinde gezdirdi ve üstündekileri de aynı yavaşlıkta çıkardı. Ayağa kalkıp kapının yanındaki gaz lambasını söndürürken bile ayrılmıyordu dudakları. Hoseok, Yoongi'nin sırtında parmaklarını gezdirdi, ince belinde minik hamleler bıraktı ve tüm ruhunda büyük izler. Gece o kadar imkansız ve uzundu ki tüm sözler birer yalan, tüm Hisler ise birer büyü oluvermişti. Onların ruhu birbirine uzun zamandır aitti, şimdi ise bedenleri tamamen birbirlerine ait olacaktı. Kısaca bu iki adam sonsuza kadar birbirine ait olacaklardı.

"Bana söz verdin efendi Hoseok."

"Size söz verdim Kral'ım."

***