SABIRSIZLANMAYIN, DEVAM EDİYORUM USULCA. böylesine bir bağı alelade anlatmak hakaret olur zira. biraz soluklanalım, en azından babam yersiz sinirinden yoruluncaya dek. evet, kan şekerim düştü bilmem nesiyle kendini yere attı artık devam edebiliriz. umarım geberirsin sevgisizlikten adi adam.
neyse, devam edelim yavaştan. kardeşimin hoşlandığı çocuğun en yakın arkadaşım olacağını hiç düşünmemiştim. körlüğümden, birbirlerine olan bakışlarını göremediğimden kendime sinirleniyorum. görseydim, onları en başından koruyabilir miydim?
o gün okuldan eve geldiğimiz de benle bir şey konuşmak istediklerini söylediklerinde bile şüphelenmemiştim. onlar yatağın üzerinde tedirgince birbirlerine bakarken ben karşılarında dikiliyordum, kenardaki elleri birbirleriyle kavuştuğunda yarım yamalak bir gülümseme vermiştim onlara.
osamu suna için şiirler yazdı,
suna osamu için şarkılar söyledi.
onların birbirlerine karşı besledikleri hiçbir şeyi size anlatamam, kelimelerim yetersiz kalır, haksızlık ederim onlara.
fakat insanları güçlerinden korkup onları ayıran zeus, bu sefer de eros'un okunun vurduğu en yürekli aşkı kıskanmıştı. bilakis, binlerce yüzyıl sonra ilk kez böylesine yürekli bir aşk yükseliyordu aciz insanların göğüs kafesinden.
anne tepkisinden, baba yargısından korktuk. kimse heteroseksüel olduğunu ailesine ya da çevresine açıklamak zorunda değilken kardeşim ve onun gibilerinin birilerine açıklama zorunluluğu ve doğan baskıdan korktuk. o kadar çoktu ki, en yakın arkadaşımı ve kardeşimi koruyamayacağımdan korktum.
anne tepkisi, baba yargısından kaçtık derken yakalanma korkusu sardı başımızı. mahalle baskısı, komşunun gözü, ebesinin ağzı, dayımın görmesi, halamın duyması, dedemin işitmesi, anneannemin küsmesi, babaannemin ne varsa nefretiyle kusması hepsinden kaçmaya çalıştık.
başaramadık.
çok düşünmekten kendimizi yeyip bitirdik ama dürüst olmak gerekirse osamu ve suna'nın yanında ben bir hiçtim. onların benden daha çok acı çektiğini görebiliyordum ama hiçbir şey yapamıyordum. toplum zalimdi, çok fazla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sunaosa 一 anamız babamız yok deriz
Fanfiction[ osamu miya & rintarou suna ] // homofobi, psikolojik şiddet fakat mutlu son, tamamlandı. her şeyi başa saralım, hepsini tüm berraklığıyla anlatacağım şimdi. anlatacağım ki, saflarında savaşmaktan tamamıyla gurur duyduğum dudak uçuklatıcı aşkı göre...
