G a v r i e l

4

Chapter Four

"What do you want to do today?" I asked Gav.

After three days ay nadischarge na si Monique sa hospital. She recovered quickly as if nothing happened pero hindi parin siya papapasukin ng school para sa counselling and recovery niya.

During those three days ay walang sawa si Gav sa pag-iintindi sa akin kapag di ko na napipigilang mainis sa mga utos at demand ni Monique. Sa aming dalawa, halata namang siya ang mas pagod because he took care of my whims and Monique's.

"Sounds like you're in a good mood.." he commented. "but I'm really tired.. Pwede bang matulog sa condo mo?"

I stared at him for a while at napansin ko nga ang eyebags niya. My poor boyfriend.

It was a quick drive. When we reached my condo ay kumain lang kami ng instant noodles at natulog na agad siya.

Flashback..

"Raven, pakiabot naman ng remote.."

"Raven.. Pa-adjust naman ng bed ko..."

"Raven, gusto ko ng apple.."

Pinagsisisihan ko lahat ng nararamdaman kong awa at guilt para sakanya. Simula kasi nang magising siya ay lagi niyang tinatawag ang pangalan ko para utusan.

"Here" sinadya kong ipahalata na hindi na ako natutuwa. 11 am pa lang ay ubos na ubos na ang pasensya ko.

She stared at the plate na inilapag ko sa table na nakapatong sa bed niya.

An apple. Just like what she wanted.

"I want it sliced.." she said and frowned.

Kairita.

Nagulat naman siya nang bigla kong itarak ang maliit na kutsilyo sa apple na nasa harapan niya.

"Ven? What's happening?!"

Gav rushed to us at agad na inilayo sa amin ang apple na kinaiinisan ko.

"Are you okay?" tanong niya kay Monique.
What the hell?! He should be asking me!

Bago pa ako makapagsalita ay humarap siya sa akin and held my hand. Hinila niya ako palabas ng private room ni Monique.

"What was that?!" he asked.

"What? Wala akong ginagawa sakanya.." I defended myself.

Pinagsisisihan kong nagmakaawa ako sa kawalan na sana magising na si Monique. Dahil nang nagising siya ay gusto ko na lang siyang ibaon six feet under the ground.

"You know that you should be patient with her.. Ven, kagigising pa lang niya after her suicide attempt.. And you did that?!" sermon niya sa akin.

Ramdam ko ang frustration and galit niya sa akin. This is the first time na nagalit siya akin.

Pero bakit? Hindi ba niya alam that this is too much for me too?!

"Hey.. Hindi kita pinagsasabihan dahil galit ako.." he said in a soft voice. Nababasa ba niya ang nasa isip ko? "I love you.. And I don't want you to do something that you will regret later.."

End of flashback.

Tahimik kong pinagmasdan ang natutulog na si Gavriel. Corny pero mukha talaga siyang anghel. My Gavriel.. He is always the nicest and the sweetest. Hindi ko alam if talaga bang ganito siya or naging ganito siya after he lost everything. I don't know and I don't really care whatever the reason is.
The only thing I'm sure of is that this angel is mine.