Değişim

132 3 2
                                    

Her zaman ki gibi erkendenden kalkıp okula gittim . Ama bugün farklıydı yoldaki parke taşlarına takılmadım bütün kırmızı ışıkları gördüm ve hiç bir arabayla burun buruna gelmedim merdivenlerde tökezlemedim . Hocanın gelmesiyle sıkıcı hayatıma geri döndüm .
Günüm aynı seyrinde monoton geçti çantamı toplayıp eve gitmeye hazırlanırken elimi kaldırıp kafama gelen kalemi tuttum ama kalemin geldiğini bile görmemiştim kendi şaşkınlığımı atlatınca ibrahimin suçlu ve şaşkın bakışlarıyla karşılaştım kalemi sallayıp gülümsedim. Kalemi çantaya atıp hızla kapıdan çıkıp eve yöneldim eve gelir gelmez çantayı köşeye fırlatıp yüz üstü yatağa uzandım on saniye sonra kuş cıvıltıları duymaya başladım biraz daha dinleyince yoldan geçen arabanın sesini annemin mutfakta tabaklardan çıkardığı sesi konuşmalar kalp atışları ayağakalkıp pencereye yaklaştım konuşanlar dedem ve babaannemdi .
"Kaldıra bilecekmi?"diye sordu babaannem
"Başka şansı varmı "
"Hangimizin vardı ki"
" O saf olan bu onun doğasında var eminim en muhteşem olanlarından bir tanesi olacak " neyin en muhteşemi kimin ne doğasında var
"Aera !"
Lanet olsun sanırım öğrene bileceklerim buraya kadardı .
"Efendim anne"
"Aşağı gelip sofrayı hazırlamama yardım et"
"Tamam birazdan geliyorum "
"Hayır şimdi geliyorsun "
Kapıyı kapatıp aşağı indim sofrayı hazırlayıp hep birlikte sofraya oturduk bisire sonra metal kaşığın dişlerini vururken çıkardığı sesi duymaya başladım sonra kalp atışlarını sanki beynimin için de hissediyordum dayanamayıp hızla ayağakalktım
"Yeter" deyip sıktığım yumruğumu masaya vurdum okadar hızlı kalkmıştım ki sandalyem arkaya devrildi .
"Sorun ne Aera?"
Babam bu soruyu okadar rahat sormuştuki bir anda öfkem ona yöneldi.
"Sorunnemi ? Kaşığın dişlerinizle çıkardığı sesi duyuyorum kalp atışlarınızı duyuyorum geldiğini bile görmediğim bir kalemi elimi kaldırıp tutu veriyorum sizce sorun ne?"

KoruyucuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin