apartman ¬¬ skz

2.9

-HanJisung_

××××××××××××

Apartman

Jeongin: Chan hyung benimle bir şey konuşmayacakmış
Ve evden çıkamıyoruz
Bunda sizin bir parmağınız var mı?

Seungmin çevrim içi

Seungmin : hayır?

Hyunjin çevrim içi

Siz: sevgilin bana niye geldi bugün?
Tüm evi dolaştı benimle neredeyse
Bu işte parmağınız var ama
Neyse ben hesabını sorarım

Hyunjin : Yoo hyung sen niye bize hiç güvenmiyorsun
Zaten Minho ve Jisung kavgalı
Bizim bunları düşünecek halimiz mi var? Güvensizliğin kalbimi paramparça yaptı şu an
Ağlıyorum

Seungmin : Sevgilimi ağlattın beğendin mi yaptığını
Hyung sana her zaman saygım var ama
Hyunjin'in tek damla gözyaşına dünyayı yakarım
O yüzden bu konuşma uzamadan kapansın

Siz: Siz ikiniz var ya
Tam birbirini bulmuş 2 şerefsiz insansınız
Ama öğreneceğim bu işi
O zaman görüşürüz

Hyunjin : hehe teşekkürler hyung
Seungmin ile gerçekten birbirimizi bulduk bence de

Seungmin : salak dkaldkslfks
Hadi biz gidiyoruz siz de ne yapıyorsanız yapın

Hyunjin : biz bir şey duymamış gibi davranırız ;))
Görüldü 18.25

Seungmin çevrim dışı

Hyunjin çevrim dışı

.
.
.
.
.

"Ummm, ne yapalım Jeongin?" dedi Chan utangaçça. Karşısındaki çocuğun rahatsız tavırları hem kendisini çok kötü hissetmesine sebep oluyor hem de daha da kasıyordu onu. Diğer taraftan karşındaki çocuk durumundan memnundu ancak diğerinin rahatsız olduğunu düşünerek rahatsız hissediyordu.

"Hyung eğer çok rahatsız hissediyorsan çıkmak için bir yol arayalım" dedi küçük olan, içinden "hayır de, hayır de" diye yalvarırken.

"Saçmalama Jeongin. Sen rahatsız olmadığın sürece benim hiçbir sorunum yok. Şu ceketini çıkarsana üstünden." demesiyle ikisi de utangaçça birbirine baktı ama ikisi de utanmalarının sebebini bilmiyorlardı. Daha sonra Chan karşısındakinin ceketini çıkarmasına yardım etti ve ceketi astıktan sonra odaya geri döndü.

İkisi de bir süre oturup etrafa bakındıktan sonra -ki normalde hep konuşacak bir şeyler bulurlardı- "Film mi izlesek" dedi Jeongin. O zaman en azından sessiz kalmaları için bir sebep olurdu ve ortamın garipliği azalırdı belki.

"Tamam sen şuradan film seç ben de atıştırmalık var mı bir bakayım." dedi Chan da karşısındakinden gelen bu fikri sevinçle karşılayarak ve kalkıp mutfağa gitti.

"Hyung korku izlemesek olur değil mi?"

Chan küçüğün dedikleriyle gülümsedi.
"İstediğini seç demiştim. Korku istemiyorsan seçme." Sanırım sesi biraz kızgın gibi çıkmıştı halbuki kızmak gibi bir niyeti hiç yoktu.

Salona geri döndüğünde Jeongin film seçmeyi bitirmişti. Chan diğerinin yüzüne kısa bir bakış attığında, anında bir sıkıntı olduğunu anlamıştı.

"Ne ol-"

"Hyung fi-"

Aynı anda konuşmalarına ikisi de gülmüş ve Jeongin hemen sözü almıştı.
"Hyung film seçemedim ben sen ne istiyorsan onu izleyelim."

"Tamam, korku seansını izlemeye ne dersin?"

"O-olur hyung."

Chan, Jeongin'in bu haline istemsizce gülümsemiş ve Jeongin'i korku seansı diye kandırarak Yeşil Yol'u koymuştu kasede. Jeongin jenerikte filmin ismini görene kadar korktuğu için Chan'a iyice sokulmuş, sonrasında da bunu sevdiği için geri çekilmemişti ki Chan da bu durumdan epey memnundu.

Filmin daha ortalarına bile gelememişken Jeongin hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı. Chan bunun film için olduğunu bildiği halde yine üzülmüş Jeongin'e sımsıkı sarılmıştı. Film ilerledikçe hem odanın sıcaklığından hem de birbirlerine sarılmalarının -ya da bu sarılmanın verdiği heyecanın- verdiği sıcaklıktan iyice mayışmışlardı. Kısacası film bittiğinde ikisinin de gözlerinden uyku akıyordu.

"Kalk Jeongin, yatmaya." dedi Chan, Jeongin gözünü zor açıyordu.

Jeongin biraz daha direndikten sonra Chan dayanamayarak onu kucakladı ve misafir odasına doğru götürmeye başladı. Jeongin o sırada kendi kendine konuşuyordu. Chan onu yatağa yatırdı, üstünü de örttükten sonra kendi odasına geçti. Kalbinin neden bu kadar hızlı attığını biliyordu, yine de hala bunun yanlış olduğunu ve duygularını kalbine gömmesi gerektiğini düşünüyordu. Bu sırada kapısının çalmasıyla yatağında oturur pozisyona geçerek, içeri giren sevdiği çocuğu izledi.

"Hyung yanlış anlamazsan bu gece seninle yatabilir miyim?"

×××××××××××××

Yazarken cringe krizine girdim siz okurken girmeyin. Hayatımda yazdığım en mantık ötesi, klasiğin dibine vuran bölüm. Hayır neden film izliyorlar ki direkt, neden uykusu geliyor, taşınıyor falan KFKSLGKSLGKSŞGLSŞGLDÇGÖ NEDEN. Neyse tüm bunları bir kenara koyarsam Chanin de yavaş yavaş olacak gibi duruyor.

Apartman hem minho hem minsung taginde 1 buna özel bölüm attım ama ders çalışmaktan bölüm yazamıyorum biraz böyle idare edelim. Uwu bir poacayım. Gidiyorum <33