Chapter 18

2.4K 10 6
                                    

Anna's POV

Naalimpungatan ako at agad na dinilat ko ang mga mata at bumungad sakin ang madilim na silid at  agad sana akong tatayo ng maramdaman ko na nakatali pala ako.

Hindi niya alam kung sino man ang taong dahilan nito kung bakit siya nandito. Pero isa lang ang nasa isip niya, iyon ay ang makalabas dito dahil  masama ang kutob niya dito.

Maya maya ay  naramdaman ko na may papasok kaya agad kung pinikit ang mga mata ko  dahil sa subrang kaba ng nararamdaman ko.

Dining niya ang tunog ng sapatos  kaya doble ang kaba ang naramdaman niya.

"Alam kung gising ka, kaya wag ka ng mag kunware na tulog." Blangkong saad nito. Ramdam ko na lalaki ang nasa harap niya.

Dahan dahan kung dinilat ang mata ko dahil wala naman saysay kung paninindigan ko pa dahil totoo naman ang sinabi niya.

Dahan dahan kung inangat ang  paningin ko dahil madilim ang silid at wala ako maaninag na kahit ano.

Natatakot na ako dahil ramdam ko na nasa malapit lang siya at hindi ko kayang kalabanin dahil nakatali ako sa upuan.

"Sino ka? Ano atraso ko sayo para gawin mo to sakin?" Sigaw ko dito dahil kanina pa ako naiinis dahil ang higpit ng pagkakatali sa kaniya.

"Aba? Matapang  ka. Kung di lang ikaw kailangan ng boss ko pinatay na kita." Seryusong  saad nito at sabay na nilisan ang silid.

Nakahinga siya ng maluwag dahil kanina pa siya hindi humihinga sa subrang kaba.
Alam niyang mag aalala si Anton ng subra pag nalaman nito na nawawala siya.

Ayaw niyang dumagdag sa alalahanin nito pero hito, nakatali siya sa silya at hindi niya alam kung kailan siya makakawala.

Hindi niya namamalayan na kanina pa pala siya umiiyak ng tahimik, wala siya magawa kung hindi tanggapin na hangang dito na lang siya.

Naalala niya na naiwan niya sa sasakyan ang phone niya. Wala na siyang pag asa na may magligtas sa kaniya dahil hindi niya alam ang lugar na ito.

Pinagdasal na lang niya na sana ay walang mangyari sa kaniya dito. Mahigit isang oras siyang tahimik na nakaupo sa silya at halatang wala silang balak na pakawalqn siya.
Nanghihina na ang pagasa niya na   may pumasok at binuksan ang silid at binuksan ang ilaw na agad kong pinikit ang mga mata ko dahil matagal akong nasa dilim kaya medyo nanlalabo ang paningin niya ng inangat niya ang paningin sa  harap.

Unti unti ay nasilayan niya ito at nagulat siya dahil ito yung  babae na nakatanaw sa harapan ng bahay nila.

Nagtataka man ay mas pinili kong manahimik.

"Hi nice to meet you." Nakangiti nitong bati sa kaniya. Huh!  May sira na ata utak nitong babae nito. Maganda sana kaso may saltik ang utak.

Nasa Mental na dapat ang mga ganitong tao. Kaysa sabihin ko any nasa isip ko ay tahimik lang ako na nakatingin sa kaniya.

"Hmm. Pepe  kaba Anna?" Huh! Pano niya nalaman ang pangalan ko e, Hindi ko naman Ito kilala.

"Paano mo nalamqn pangalan ko e, hindi kita kilala."  Deretsa kong sabi dito dahil mukhang stalker pa niya ito, kinilabutan tuloy siya sa kaniyang naisip.

"Hey, don't think na may may gusto ako sayo. Duh! Gusto lang kitang sabihan na kahit anong landi sayo ng boyfriend ko please  lang wag mo siyang papatulan." Huh! Nakailang Huh!  Na ba ako ngayong araw dahil di ko naman kilala jowa niya. Alangan naman si Anton e impossible naman yun dahil wala itong nabangit na may gf ito.

"Sure! Hindi ako papatol sa bf mo at t'saka  ni hindi ko naman kilala bf mo kaya wag kang magalala." Kahit hindi ako sigurado kung sino man iyon ay hinayaan ko na lang kaysa mag sayang pa ako ng laway para lang makipagtalo dito.

Nang makuntinto na ito sa sagot niya ay agad na siyang iniwan kaya agad akong nagsalita.

"Hey, miss pakawalan mo na ako. Mag aalala ang asawa ko dahil wala pa ako."  Shit di pa kami  kasal ni Anton pero parang inangkin ko na ito. Hindi pa nga niya iniopen sakin ang kasal.

Tumigil ito ng ilang sandali pero Di naman siya hinarap.

"Not so fast, may ilang katanungan pa ako  sayo." sabay alis nito.

Nanlumo ako dahil kanina pa kumukulo ang tiyan ko pero mukhang gugutumin pa nila ako. E Hindi ko nga kilala kung sino man ang babae na iyon. Shit nalintikan na hindi pa niya alam kung anong oras na.

Nagsisisi tuloy siya kung bakit umalis pa siya at hindi man lang nag paalam kay Anton.

Hindi niya alam kung hangang kelan siya  dito at kung mahahanap pa ba siya. Baka mamatay pa siya sa gutom e dahil walang hospitality ang tao dito.

Subrang tahimik at  buti na lang ay hindi pinatay ang ilaw dahil malaya  niyang masisilayan ang loob ng silid.
May mga painting na hindi niya alam ang tawag na parang pinaghalong halong kulay.

Nakakainis bored na siya.  Naisip niya siguro trip lang ng pentor na  e paint yun. Ang sakit na ng tumbong niya dahil sa tagal ng pagkakaupo, wala na siguro silang balak na pakawalan ako.

Kahit kabado ako ay hindi ko na lang pinapansin. Subrang bored na ako dahil paulit ulit ko lang tinitingnan yung mga paint na diko maiintindihan di kasi ma arte  kaya hindi niya ma appreciate ang art.

Subrang nonsense lahat ng nasa utak ko diko alam kung pa ano na tumakas.

Bullshit talaga ang malas malas niya talaga kahit kailan.
Sumasakit na din ulo kahit di naman ako nagiisip dahil wala naman ako isip.

Hayst savage talaga Anna. Ang tanga mo na sa pagibig pati dito wala pa ako naisip na matino.

Ubos na ang luha niya kanina kaya wala  na akong mailabas. Dito na ata siya mamatay. Di na ba ako makakasal? Magkakaanak ng dose? Joke landi naman hindi naman  ako baboy na sabay sabay iyon ilabas.

May problema na nga ako puro kalukuhan nasa isip ko ngayon.

End POV

A/N:ano Kaya ang mangyari kay Anna? Abangan.

Maraming salamat sa mga nagbabasa nito at nagaabang ng aking update. Sorry if na delay.✌🏻✌🏻




SEX BUDDY ( 18+ )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon