Met je hoofd in de wolken zijn

Hoofdstuk 04

De vuile borden stonden nog op tafel terwijl Eva onder de douche was gesprongen. Ze had nog even een rondje gedaan maar bij terugkomst was het eten klaar geweest waardoor ze eerst gegeten hadden.
'Ik ben blij dat het beter met je gaat' deelde Wolfs zijn gevoelens met zijn dochter.
'Ik ook' knikte ze kleintjes. Al voelde ze zich helemaal niet zo heel veel beter. Maar als ze dat zou zeggen dan zou haar vader alleen maar weer gaan lopen zeuren en dus liet ze hem liever geloven dat het beter met haar ging. Ze deed echt haar best er wel voor. Maar er was zoveel gebeurd het afgelopen jaar.
'Ik heb tegen Eva gezegd dat ik ook de vader van haar kindje kan zijn' wilde hij weten hoe zijn dochter erover dacht.
'Jullie samen een kind' werden haar ogen groot.
'Ik geloof niet dat ze het erg serieus nam hoor' schudde hij zijn hoofd.
'Het is best een goed idee toch' had ze er even over na gedacht. Zo gek of raar vond ze het eigenlijk helemaal niet. Haar vader en Eva waren dol op elkaar, dat wist ze, ook al wilde de twee het niet toegeven.
'Ja vind je' vroeg hij haar twijfelend.
'Ja waarom niet' zag ze eigenlijk geen bezwaren meer.
'Omdat ik er voor jou bijvoorbeeld niet was' nam hij zichzelf dat nog steeds tot op de dag van vandaag kwalijk.
'Dat is verleden tijd. Je bent er nu toch voor mij, en voor Milly' wuifde Fleur dat weg. Zonder haar vader had ze dit nooit gekund.
'Maar wat vond Eva ervan dan' draaide ze het gesprek weer om.
'Ze lachte me nog net niet uit' haalde hij zijn schouders op.
'En toen gooide ze het op het feit dat Mechels ons al aan zou zien komen' vertelde hij verder.
'Zij wil een kind, maar ze heeft geen man en ze wil ook geen kind van een vreemde' somde hij op, hoe hij erop gekomen was.
'Ik vind het een goed plan' knikte Fleur instemmend.
'Dus stel dat ze erop terug komt, dan zou je het niet erg vinden' wilde hij toch nog even zeker weten of zijn dochter er geen probleem mee zou hebben.
'Nee hoor. Jullie zouden een goed team zijn' verzekerde ze haar vader ervan.
'En dan heeft Milly ook iemand om mee op te groeien. Want een broertje of zusje kan ze wel vergeten' voegde ze er nog aan toe.
'Dat lijkt me sowieso een goed plan' lachte hij wat schaapachtig. Hij had sowieso liever nog geen opa geworden maar het was nou eenmaal toch zo geweest.

'Ik ga haar naar bed brengen' stond Fleur resoluut op toen Eva terug in de keuken arriveerde.
'Ik stoor toch niet' keek Eva de jonge moeder na die wel erg snel de trap op verdwenen was.
'Nee hoor' schudde Wolfs resoluut zijn hoofd. 'Wil je thee' wachtte hij haar antwoord niet eens af.
'Mag ik haar nog een kus geven dan' had Eva zich omgedraaid naar de trap waar Fleur op verdwenen was zonder Wolfs van een antwoord te voorzien. Die thee zou hij toch wel voor haar maken.
'Oh ja' kwam Fleur weer terug naar benden. Ze wilde haar vader de kans geven het nog een bij Eva aan te kaarten.
'Slaap lekker prinsesje' kietelde Eva de baby over haar buikje die naar haar lachte.
'Lief slapen he' gaf ze haar vervolgens een kusje waar Wolfs bijna van smolt. Het aanzicht van Eva met een baby kon hij gewoon niet aan. Ze was zo'n andere vrouw dan zoals hij haar kende. De bikkelharde rechercheur was helemaal niks van te zien op zo'n moment.
'Tuurlijk' gaf Fleur antwoord voor haar baby waarna ze alsnog naar boven vertrok en Eva zich op een stoel aan de tafel neer liet ploffen terwijl Wolfs de tafel afruimde.
'Wat' keek ze in het lachende gezicht van haar partner.
'Niks' schudde hij ontkennend zijn hoofd terwijl de glimlach op zijn gezicht niet te missen was.
'Je loopt met zo'n smile op je gezicht' geloofde Eva er dan ook weinig van.
'Hoor wie het zegt' kaatste Wolfs die bal terug. Eva had ook een niet te missen lach op haar gezicht.
'Ik ben gewoon gelukkig mag ik' was haar excuus erop.
'Je praat met een baby en je hebt zo'n lach' trapte Wolfs er niet in.
'Misschien maakt Milly me ook wel gewoon gelukkig' wuifde Eva het nog altijd weg.
'Milly of een baby in het algemeen' nam Wolfs er geen genoegen mee.
'Woholfs' zuchtte ze lichtelijk geïrriteerd. Waarom moest hij er nou steeds over beginnen.
'Ik heb zo'n glimlach omdat jij schijnbaar zo gelukkig word van dat kleintje ook al wil je dat niet toegeven' verklaarde hij zijn glimlach.
'Wanneer hou je er nou eens over op' werd haar irritatie nu alleen maar groter.
'Ik wil niet dat je er spijt van krijgt' haalde hij zijn schouders op.
'Voorheen dacht je er misschien niet eens over na, maar sinds Milly zie ik soms zo'n andere Eva' legde hij haar uit waarom hij er zo mee bezig was.
'Als ik het al zou willen, dan heb ik nog tijd zat' wuifde ze het weg.
'Alsof je actief op zoek zou gaan naar een man' geloofde Wolfs er helemaal niks van.
'Kunnen we er nu over op houden' was ze er klaar mee.
'Het is mijn leven en als ik ergens spijt van krijg dan is dat mijn eigen schuld' haalde ze haar schouders op alsof het haar niks deed.
'En dan denk ik, ik had het kunnen voorkomen. Ik wil niet dat jij ongelukkig bent' gaf hij nog altijd niet op.
'Ik ben nu ook niet ongelukkig. Ik ben gelukkig met Milly in mijn leven en dat is goed zo' verzekerde ze hem ervan.
'En verder wil ik er niks meer over horen' maakte ze hem duidelijk dat het einde gesprek was.
'Ik ga douchen' zette hij haar een mok thee voor waarna hij nu degene was die naar boven vertrok. Iets wat totaal niks voor hem was. Had ze hem beledigd? Maar ze had toch helemaal niks verkeerds gezegd? Hij was degene geweest die maar door bleef zeuren. Ze had alleen maar gezegd hoe zij erover dacht. Ach het zou wel goed zijn. Morgen zouden ze toch weer gewoon normaal tegen elkaar doen zoals altijd.

'Dat was een kort gesprek' merkte Fleur de aanwezigheid van haar vader op terwijl ze haar dochter in haar bedje legde.
'Ik snap niet dat ze het zo hard ontkent. Aan alles zie en merk je dat ze er wel mee bezig is' verklaarde hij zijn dochter.
'Misschien moet ze er eerst zelf over na denken pap' was haar wijze raad.
'Of ze vind mij geen goede vader' was hij meer van mening.
'Onzin' wilde Fleur daar niks van weten.
'Ik denk dat ze zich nu misschien teveel gepusht voelt als je er steeds over begint' probeerde ze zich in Eva te verplaatsen.
'Dus ik moet er niet meer over beginnen' knikte hij begrijpend.
'Voorlopig even niet nee' schudde ze bevestigend haar hoofd.
'Laat haar eerst zelf maar even bedenken wat ze wilt voordat jij er boven op duikt met je goed bedoelde adviezen' was ze er zeker van dan Eva het gewoon even moest laten bezinken.
'Oké' knikte hij wederom dat hij het begrepen had.
'Ik ga even douchen' drukte hij vervolgens een kus op haar wang en op die van zijn kleindochter waarna hij het tweetal alleen achter liet. Ze zou er wel komen. Zijn mooie dochter en wat was hij trots op haar.