Reymir (sona erdi)

Hapishane🔒

Reyyan'dan...
Yine Penceremin Demirlerinden Midyatın Işık'larını İzliyodum Ve yine nasuh dedem beni odaya kilitlemişti Bi Yanlış anlaşılma Yüzünden Gerçi Herzaman bi neden bulup Ya tokat atıyordu yada Odalara kilitliyodu Birgün Bu evden çıkıp özgür kalmak En büyük hayalim sadece nasuh dedem değilki Babam amcam Hep bana Kötü davranıyo... Sadece yaren Ve abim Beni anlayabiliyo Onlar da olmasa Asla katlanamazdım Bu konağa Ne acılarla Ne bağrışlarla dolu bu duvarlar...
Şimdi neden konaktakilerin çoğu Neden beni sevmiyor diyeceksiniz İnan'ın bende bilmiyorum Annemi kaybettikten Sonra İyice kötü davranılmaya başladı bana Gerçi annemden önce de çok iyi davranıyo sayılmazlardı ya...
Miran'dan....
Rahmetli büyük dedemin şirketi bana bırakmasıyla beraber midyata dönmek zorunda kaldım hoş Eninde sonunda Şirketin başına geçicektim zaten Babaannem beni Oyüzden okutmamış mıydı Şimdi ise Arabadaydım midyata varmıştık nerdeyse yanımda Kardeşim dediğim Çocukluktan beri tanıştığımız Fırat Vardı Annesi bizim konağın kalfasıydı Ve artık bizimle kalıcaktı...

Reyyan'dan
Pencerenin kenarından çekildim Uzun uzun Manzarayı izledikten sonra perdeyi de kapatıp Yatağıma geçtim O sırada bi tıkırtı duydum dedem beni çıkarmaya mı gelmişti yoksa
Ayağa kalktım Ve odaya girenin yaren olduğunu görünce panikledim
Yaren Senin burda ne işin var dedem bizi görür... Lafımı bitirmeden yaren Konuşmaya başladı
Yaren: Reyyan merak etme Kimse görmedi herkes yattı zaten gel seninle konuşalım şöyle
Yarenle yatağıma oturduk Ve sorular sormaya başladı
Yaren: Reyyan Bi yanlış anlaşılmadan dolayı Saatlerce bu odadasın Dedemle konuşalım çıkartsın seni artık Hem Sen ne yapmıştın?
Reyyan: Ben sabah markete gittim Ve liseden Berkeyle karşılaştım O benim en yakın arkadaşım su lisede Ve bi an boş bulunduk sarılıverdik Ama diyorum ya Arkadaştık sadece Bunuda biri görüp dedeme söylemiş dedem de fena köpürdü
Yaren: keşke ortalık yerde sarılmasaydın güzelim Neyse Hep burda kalacaksın diye birşey yok çıkarır elbet dedem
Reyyan: inşallah Hadi sende git biri uyanmadan yakalanmayalım
Yaren: tamam iyi geceler
Yaren odadan çıkmıştı Ve benimde gözlerim kapanmaya başlamıştı Ve başımı soğuk yastığıma yaslamıştım....

Miran'dan..
Akşam olmuştu ama konağa varmıştık somunda kapıyı Esma ana açmıştı Ve karşımda herkes vardı ilk Elif koştu yanıma Abi diye sarıldık birbirimize..
Sonra Gönülle sarıldık Gönül amcamın kızıydı Ve Bana emanetti.
Sonra sultan yengemle De sarıldık Ve sıra babaanneme geldi Elini öpüp onada sarıldım
Azize: Hoşgeldin torunum
Hoşbulduk Babaanne
Esma: Miran oğlum odan hazır Dinlen istersen yorulmuşsundur
Bunu duyduğuma sevinmiştim bi an önce Uyumak istiyodum ve odama çıktım Yarından itibaren Şirketteki işlere başlayacaktım Ortak bile Bulmuştuk Şadoğulları Bizden büyük bi şirket değillerdi ama Yinede büyüklerdi Bunları düşünürken Uyuya kaldım Ve sabah...

Reyyan'dan...
Sabah Gözlerimi açtım Ve saate baktığımda 10 a geliyordu Kapı açılma sesiyle irkildim ve dedemin geldiğini gördüm
D-dede
Nasuh: Sus bana dede demem Soyadımızı kirletiyodun az kalsın
Dede valla Berke benim kardeşim gibidi...
Nasuh: sus tamam Dua et sen Gören Yusuf amcandı başkası görseydi ozaman Yaşatmazdım seni çık şimdi odadan
Dedem kapıyı çarpıp çıkmıştı Ve benim gözlerim Tekrar buğulanmıştı Aşağıya inip bişeyler yicektim o sırada yareni konağa girerken gördüm

Miran'dan
Bugün şirketteki ilk günümdü uyandığımda saat 9 du kalkıp kahvaltı ettim Ve Fırat'la şirkete doğru yol almaya başladık Nasuh ve Hazar Şadoğlu ile görüşecektik Şirkete geldiğimizde ikiside gelmiş oturuyorlardı yanlarına Gidip oturduk Ve İş konuşmaya başladık....