~HANDSOME KİLLER~

0.1

Ayağa kalkarak ofisimden çıktım.
Karakoldan tam çıkarken başkomiseri gördüm.
"Nereye gidiyorsunuz başkomiserim ?"
Dedim gülerek
"Sanırım eve"
Dedi
"Hey Namjoon"
Yandan gelen sesle başkomser o tarafa döndü.

"Sanırım kız arkadaşın geldi"
Dedim gülerek
"Hey ! hâlâ senin kıdemlinim"
Dedi
"Üzgünüm karakoldan çıktık oppa"
Dedim gülerek o da güldü.
"Yarın görüşürüz"
Diyerek gitti. Bende arabama binip eve doğru sürmeye başladım.

Kısa bir yoldan sonra eve varınca arabayı park edip indim. Eve girerek etrafa baktım rose yoktu sanırım.
"Rose"
"Efendim abla"
Dedi
"Evde miydin sen ?"
Dedim

"Evet odamdaydım geldiğini duymamışım"
Dedi
"Aç mısın ?"
Dedim
"Evet hiçbirşey yemedim"
Dedi dudak büzerek
"Jungkook nerde ?"
Dedim

"Odasında"
Dedi
"Söyle gelsin de ne yiyeceğimize karar verelim"
Dedim
"Beyinsiz !"
Diye bağırınca gülmeden edemedim ikiz olmalarına rağmen çok zıtlardı.

"Ne var ?"
Dedi jungkook
"Ne yemek istersin ?"
Dedi rose
"Bilmem"
Dedi
"Abla jungkook'a varsa beyin söylesene"
Dedi rose

Jungkook rose'nin kafasına vurdu.
"Senle ikiz olduğum güne lanet ediyorum"
Dedi
"Bende ikinizin doğduğu güne lanet ediyorum tek çocukken çok mutluydum"
Dedim
"Öyle olsun abla"
Dedi rose

Gülerek burnundan makas aldım.
"Pizzaya ne dersiniz ?"
Dedim
"Bayılırım"
Dedi ikisi aynı anda, hızla arayıp 3 tane pizza sipariş ettim.

"Bugün neler yaptınız ?"
Dedim koltuğa otururken
"Ben fazla birşeyler yapmadım sadece gelen 2-3 hasta vardı onlara baktım"
Dedi rose
"Bende bugün evdeydim"
Dedi jungkook
"İş yok muydu ?"
Dedim

"Ben hastanede dün nöbetçi olduğum için bugün gitmedim"
Dedi jungkook, sıkıntıyla ofladım.
"Sen ne yaptın abla ?"
Dedi rose
"Her zaman ki şeyler"
Dedim

Kapı çalınca jungkook gidip kapıyı açtı. Geldiğinde elinde pizzalar vardı.
"Karışık benim"
Dedim en üsttekini alırken hızla pizzayı açıp dilim dilim yemeye başladım. Sona iki dilim kalınca birini jungkook'a diğerini de rose'ye verip kalktım.

"Abla yatmaya mı gidiyorsun ?"
Dedi rose
"Evet rose yarın erken saatte karakolda olmalıyım"
Dedim
"İyi geceler"
Dedi rose
"Sizde erken yatın hastaneye geç kalırsınız sonra"
Dedim

Merdivenleri çıkarak kendi odama girdim. Üstümü değiştirdikten sonra yatağa girdim ve gözlerimi kapatıp kendimi uykuya bıraktım.

•••••

Birinin perdeyi açmasıyla gözlerimi zorla araladım
"Rose sen misin ?"
Dedim
"Evet abla kalk artık geç kaldın"
Demesiyle saate baktım.
"Saat 10 mu ?!"
Dedim korkuyla

"Evet çabuk"
Dedi hızla yataktan kalkıp dolabımı açtım. Üniformamı giyindikten sonra koşarak evden çıktım. Arabaya binip kemerimi bağladım hızla karakola doğru sürmeye başladım.

Yolda hızla giderken insanların yoldan çekilmesi için polis sirenini açtım. Ne yapabilirim işe geç kalıyorum. Sireni duyan herkesin önümden çekildiğini görünce gülerek daha da hızlandım.

Sonunda karakola gelince arabadan inip içeri girdim.
"Günaydın amirim"
Dedi taehyung
"Sana da taehyung ve amirim deme kendimi garip hissediyorum"
Dedim

"Başkomiseri gördün mü ?"
Dedi
"Noldu ki ?"
Dedim
"Biraz sinirliydi."
Dedi
"Ben varya kesin bittim"
Dedim
"Noldu ?"
Dedi
"Geç kaldım"
Dedim

"Birşey olmaz aşağıda cafeteryada kahvaltı yapıyordum de ben gidiyorum çözmem gereken meseleler var"
Dedi
"Tamamdır dedektif bey"
Dedim gülerek o da gülüp gitti.

"Jennie nerdesin sen ?"
Dedi başkomiser
"Kahvaltıda cafeterya yapıyordum"
Dedim
"Ne ?"
Dedi şaşkınca
"Yani cafeteryada kahvaltı yapıyordum"
Dedim

"Tamam bende geç kaldın zannettim"
"Ne ? Ben ve geç kalmak yan yana bile gelemez."
Dedim gülerek, başkomiser gülüp gitti.
"Jen amirim"
Arkamdan gelen sesle o tarafa döndüm.
"Baekhyun"
Dedim

"Tebrik ederim sonunda amir olmuşsun yakında başkomiser olursun sen"
Dedi güldüm
"Siz varken bana ne düşer komiserim"
Dedim gülerek

"Çok güzel yalakalık yapıyorsun kesin bu gidişle başkomiser olursun"
Dedi
"Sizden öğrendim komserim"
Diyip ona sarıldım en sevdiğim arkadaşım oydu.