Özledim Sessizce

ansızın gelen sen ; duygusu

Saat gece yarısı 03.00 'dı uyumak adına yatakta verdiğim savaşlar bir ise yaramiyordu. Olduğum yerden kalktım ve bir bardak su içtim , dışarıda yağmur yağıyordu pencere kenarına oturup bir sigara yaktım gökyüzünden yere düşen yağmur tanelerini izliyordum..

Gözlerin kadar anlamlı  , yüreğime düştügün kadar hızlıydılar.

Sonra camı açtım ellerimi yağmura tuttum , yokluğun kadar soğuktu hava yalnızlık kadar karanlıkta sokak..

Önümden el ele ıslanmış bir halde bir sevgililer geçti onları izledim sokağın sonuna kadar..

Birbirlerini ısıtmak için çabayla uğraşan sevgilileri. Çok güzeller 'di tıpkı bizim gibi gözlerinden mutluluk parliyordu..

Ama bizim ise şimdi ' özlem '.

Bana dünyaya tekrar gelme gibi şansın olsaydı ne olarak gelirdin diye sorsalar.

Yağmur tanesi olmayı seçerdim , hangi şehirde olursan ol seni bulur  ve şimdiki gibi basının belası olmayı seçerdim.

Özlediğim zaman hemen yanıbaşında biterdim, uzağında olmazdım.

Yada bir güneş olmayı seçerdim , her günün senin için güzel geçmesini sağlamak için odanın en karanlık anında bütün parlakligim ile uyandirirdim seni..

Yine yanıbaşında biterdim..

Bir gün daha gidiyor seninle geçmesi gereken ama sensiz geçen bir gun daha ..

Bu adalet değil , neden gerçekten birbirini seven iki insan uzaklarda olmak zorunda ?

Bunun neresi adalet ?

Birbirinin değerini bilmeyen insanlar hergunlerini beraber geçirirken neden biz böyleyiz.

Hayallerim doldu taştı artık sığmıyor hiç bir kutunun içine , onlarda sen gibi uzagimda kalacaklar diye korkuyorum.

Sende kaybettim ben öbür yanımı giderken yanından , gönlüm düşünce gözlerine.

Bizim her ayrı günümüz , aynı diğerlerinden dahada tanıdık..

Sanki birbirine eş.

Kaderi affedemiyorum seni bana getirmediği için o yüzden intikam dolu gözleriyle etrafımda geziyor , gözleri benim üstümde..

Ne tadım kaldı nede tuzum, geçer diyorum ama yine sensiz bir gunu yalnız bitiriyorum..

Deli divane gönlüm , aşk dolu bakan gözlerine..

Bir sabah uyandığımda yanımda , olsan..