Şeftali sever misiniz? Peki ya kiraz mevsimi var da şeftali mevsimi neden yok dediniz mi hiç? Demediyseniz şimdi dediniz. Hâlâ okuyorsanız bu kitap tam size göre.
Uzatmadan bölüme geçiyorum. Kitabı çok sevdiğinizi biliyorum.. Bunun için lütfen bol bol yorum ve oy.
✌✌✌✌✌✌✌✌
Damon'ın yanından şeftali poşedimi de alarak ayrılmıştım. Ayrılmayıp ne yapacaktım?? Nasıl gilbert elena ile konuşurdum. Nasıl buna katlanırdım?? Haspam o bir kere. Her neyse sıkıldım. Şimdi şeftali yiyerek hayattan zevk alma zamanıydı. ŞEFTALİ... Her şeyim.. O bir can.. O bir canan...
Daha da överdim de test kitabının altını çizmem gerekiyor. Sıkılmıştım ama bundan size neydi değil mi?
Hemen oturma odasına gidip odadaki İKİ kanepeden birine oturdum. İKİ kanepeden birine oturunca aklıma birden televizyon izlemek geldi. Sahi ya bu dahiyane fikir nasıl olur da aklıma gelirdi. "Her neyse Mukaddes.." diyerek içimdeki çatışmaya son verdim. Tam kumandayı alıp Doya Doya Moda izleyecektim ki - çünkü bu hafta Bahar Candan katılıyordu.- annem benden önce davranıp kumandayı kaptığı gibi Gelinim Mutfakta açtı. Anında gözlerimden yaşlar süzüldü.. Ama hayır, boyun eğmeyecektim. Sonuna kadar savaşıp hakkım olanı alacaktım.
Ama unuttuğum bir şey vardı. Annem bana o kumandayı asla vermezdi!
Annemden yalvar yakar izin almıştım. Beş - on dakika izledikten sonra tv8 sağ olsun program reklama girmişti. Bunun üzerine annem reklamda bakmak için kumandayı aldı. Ben de biraz daha testin altını çizerim umuduyla odama dönmüştüm.
Damon'dan mesaj gelmişti tabiiki görüldü bile atmayacaktım. Onun aldığı şeftalilerden bir tane daha yiyip annemin yanına yani İKİ kanepesi olan oturma odasına geri döndüm.
Takiyüttin ve annem Gelinim Mutfakta izliyorlardı. Saate baktığımda yirmi dakika geçmişti. Reklam kesin bitmiştir diyerek kumandayı alacaktım ki.. Kumanda yoktu. Nasıl olurdu?
" Anne kumanda nerede?" dedim masumca, arkamdan çevrilen dolaplardan habersizce... "Annem kumandayı sakladı." deyip hunharca güldü Taküyittin. Sahi bu çocuk niye pubg oynamıyordu. Neyse sorunumuz bu değildi. ne zıkkım yaparsa yapsındı..
" Doğru mu bu anne?" diye sordum. İnanmayarak.. İnanamayarak..
Annem güldü. Bu gülüşü tanıyordum. Hayır dedim. Hayır. Annem bana ihanet etmez. Taküyittin yapar o yapmaz. " Doğru." dedi tebessümle... Doğru... Olsundu.
Annemi vazgeçirebilmek için grev yapacaktım. Evet, saniyeler iiçinde kafaya koymuştum. Yatarak grev.. Hemen boş olan kanepeye yattım. " Sen kumandayı verene kadar burada böylece yatacağım anne." dedim kendimden emin bir tavırla. Ama kuşkularım vardı. Bunu başarabilir miydim?
