Şeftali Mevsimi

Kanepe Sorunu

Arkadaşlar çok emek veriyorum lütfen beğenip yorum yapın. Bakın çok emek veriyorum.

Ha bir de kitap için kapak çalışmalarınızı bana atmanızı istiyorum. Çok fazla talep olacağını bildiğim için en güzel olanını seçeceğim bu konuda şimdiden anlaşalım.

Neyse çokk emer verdiğim bölüm aşağıda sizi bekliyor.

🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪

Sizi gidi aptallar. Salaklar. Benim müdürün odasına falan gideceğimi düşündünüz değil mi?

Ama hayır. Gitmedim. Neden mi? Çünkü okul müdürünün oğlu benim kankam. Hahahaha

Ah! Damon. Benim halimi görünce hemen babası Necmettin Salvatore'un yanına gitti.

Siz şimdi sallllak olduğunuz için Damon ismi ne alaka diyorsunuz.
Olayı üstün yetenek, kapasite, beceri ve dehamla ( anlatım bozukluğu is coming bu arada) anlatayım.

Necmettin amcanın babası Türkiye de yaşamış normalde. Fakat onun dedeleri aslında yabancıymış. Sonra Necmettin amca da büyümüş ( pınarla olup olmadığını bilmiyom, bir gün sorayım) ve yabancı biriyle evlenmiş.

Sonra Damon kankamın anası olacak Lili de demiş ki. Benim çocuğumun adı Damon olacak. Necmettin amca da ne yapsın. Aşk onun gözünü kör ettiği için he demiş.

Aaa bu arada Damon kankamın bir de mal kardeşi Stefan var. Ama Stefan genelde aç olur bu yüzden onu Necmettin amca okula göndermedi. O evde yemek yer.

Herr neyse. Size keşke bunları anlatmasaydım iyi olurdu. Ne güzel merak ederdiniz. Ama onu düşünecek akıl sizde var mı bilemem.

Nerede kalmıştık. Ben maldım. Evet.

Damon babasının yanından gelip sınıfa girdi. Bana doğru yaklaştı. Gittikçe yaklaşıyordu. Arkadaşlar ben sadece kanepede yatmıştım bu zamana kadar ve bir insan bana doğru gelince heyecan yaptım.

Damon tam söze başlayacaktı ki. Damon'a tokat attım. Bunun üzerine daha da heyecan yapıp bir de tekme attım.

Damon bana şaşkın gözlerle bakıyordu. Ya da daha çok iğrenir gibi. Yok yok şaşkın.

"Mukaddes sen ne yapıyorsun. Evden çıkarken kanepeye yatıp şeftali yemedin mi yoksa?"

Bunun üzerine yine ağlamaya başladım. Salak sınıftakiler de bana bakıyordu.

" Damon! JABBAR'lar iflas etti. Artık her gün şeftali yiyemiyom. Ayırca sadece 2 kanepe vaaaaağagagar."

Bunun üzerine Damon bana sıkıca sarıldı.

" Istersen sana şeftali alırım her gün.
Kanepe de bakarız."

" Gerçekten mi?"

" Hayır tabi mal. Stefan zaten ocağımızı kuruttu. Çocuk ' I am hungry.' Diye diye evin taşını toprağını bile yedi. Bir de sana kanepe mi alacam."

Bu salak terslemenin üzerine ağlamam, böğürmeye böğürmem anırmaya dönüştü. Sesim sınıf ve koridor boyuca yankı yaptı.

"Sus gerizekalı hem yere yatmak da güzel bir de onu dene belki zatürreden ölürsün."

Gözyaşlarımı silip " Ok." Dedim.

Okul bitti. Ama nasıl mı bitti? Necmettin amcaya yalvararak ondan istediğim sıraya oturabilecegime dair izin aldım.

Vee her derste sıra değiştim. Bir kanepe değildi ama gideri de vardı.

Tamam yoktu.

Neyse. Evden içeri girince bir bağırış ile karşılaştım. Mal kardeşim Taküyittin evde internet olmadığı için camdan atlamak istediğini söyleyip, çırpınırken annem çocuğunu nasıl yetiştirdiğini sorguluyordu.

Halbuki beni büyüttüğü gibi baksaydı ona da, her şey mükemmel olurdu. Tıpkı ben gibi.

Arkadaşlar!

Unuttunuz mu ben de embesillikte mükemmellim.

Anneme evde şeftali var mı diye sorduğumda duydugum yanıt, içimde hapsettiğim, kış uykusuna yatan bir ayıyı, adeta kırmızı görmüş bir boğayı harekete geçirdi. O çantayı nasıl yere fırlattım. O koridoru nasıl geçip mutfağın önüne geldim inanın hatırlıyorum. Tek hatırladığım annemin feryadıydı.

Ve şimdi hedefime çok yakındım. Masanın üzerinde, tabağın içinde yıkanmış bir halde duruyorlardı. Buradan da anneme teşekkür ettiğimi belirtmek isterim. Eğer o bunu yapmasaydı  ben dayanamayabilirdim.

Masaya oturup tabaktan bir tanesini aldım. Ve onu yediğim o muntazam an. O an...

Âdeta yeniden doğdum. Bir çiçeğin yeşermesiydi o an yaşadığım. Bir yenilenme. Bir devinim...

Şimdi ne mi yapıyorum.

Kanepeye oturmuş bir şekilde elimdeki meyvenin evde kalan son şeftali olduğu bilinciyle onu yiyorum.

Ben Mukaddes Jabbar. Bu acının tarifi yokk...