Chapter 1: Beginning of their Conversation

9 1 0
                                    

"deydey , where are you going?" maluha luha kong sabi sa kaniya

"somewhere far away, i'm gonna miss you dada" reply naman nya sa akin saka kami nag yakap dalawa

"i'll promise to find you , when the time is right" he said to me then smile

"promise?" then pinakita ko yung pinky finger ko sa kaniya

"promise" sabi nya saka kinabit sa pinky finger ko yung pinky finger nya.

"araaay!" sabay dilat ko dahil sa pagtama ng araw sa mukha ko.

"bat ba tirik na tirik ang araw?" tanong ko pa sa sarili ko

"bumangon ka na dyan at bawal malate sa school 1st day mo pa naman bilang grade 10" yeeep that's my mom , my cool mom na support lahat ng decisions ko sa buhay buhay kahit magka mali man ako

"yes mom i know" sagot ko then bumangon na din

Hindi pa pala ako nakakapagpakilala sa inyo , Btw! I'm Jayda Hernandez , 16 years of age. PHILIPPINES! Charoooot hahaha di ko naman pinangarap maging miss universe no.

anyways! this is my last year of being in junior highschool next year senior high na. boring ng highschool life ko wala masyadong ganap... wala naman kasi akong circle of friends eh, loner sabi nga nila... well pinili ko din naman maging ganito.

"aaaahhhhh, andyan na syyyaaaaa!" sigaw ng isa kong classmate

"ang pogi talaga kahit kelan" sambit naman ng isa pa nyang kasama

hay nako alam ko na to... andito na si Andrei , well campus crush lang naman sya. Pogi naman kasi talaga sya tsaka kahit ako crush ko din sya matagal na , patago nga lang , he's the boy i love from a far kasi alam ko namang never ako mapapansin dahil sino ba naman ako? i'm just nobody.. Hindi naman ako nag eexist sa kanilang lahat... Oh i remember i only exist when they need something from me.

Tuluyan ng nakapasok sa room si Andrei , tama nga sila pogi padin...

"rupok ka ghOrL" sabi ko sa sarili ko

"is this seat taken?" tanong sakin ni Andrei

"Sana all taken" sagot ko naman

"whaat?" nagtatakang tanong nya

"ahh i mean oo taken na ng bag ko" sabay lagay ko ng bag ko sa katabing upuan ko balak ata tumabi sakin , yass oo crush ko sya pero gusto kong umiwas dahil maraming matang nakatingin baka kung ano pang gawin nila sakin

"tao lang ang pwedeng umupo dito hindi bag" pabalang nyang sagot

"aba! ang raming upuan dito maghanap ka nalang ng iba" sagot ko din sa kaniya sabay irap , tas umalis na sya

ramdam ko din na merong mga masasamang matang nakatingin sakin pero syempre dedma nalang ako , sanay naman akong hindi nag eexist eh so kunwari wala ako dito. hahaha

"pero taken na ba talaga tong seat na to?" tanong pa ulit nya

"ang kulit ng lahi mo eh no?" sagot ko naman sa kaniya

"nahh i'm just kidding" sabay kindat nya pa sakin , tas inirapan ko naman sya

pero shuxxx. pa hard to get ang peg ko sis.... padabog akong lumabas ng room at dali daling nagpunta sa toilet at saka nag sisisigaw

"AAAAHHHHHHH! WALANJO KININDATAN NYA KO! SHUUUUXXXX"

"PWEDE NA KO MAMATAAAAAYYY!" sigaw ko sa toilet , wala marupok ang ante nyo eh.

The Girl He Left Behind [Teen Fiction]Where stories live. Discover now