Cafe den cikmis kosmaya baslamistim agliyordum ne yapacagimi bilmeyip sadece kosuyordum arabami bile cafenin onunde birakmis kosuyordum...
Iyiki merti dinlemisim onurun ne bok oldugunu simdi anlamistim.
Annem hep bana cokbuzuldugunde
Insanlar arsina gir derdi hemen gozyasimi kolumla silip ardindan diger gelen gozyasinida ardindan demeden bu gozyaslarinin bitmeyecegini anlayip otobus duraginda durup otobuse binen insanlarin arkasindan bende bindim ama parami vercektim otobuse akbilimde yoktu ...
Basma sirasi bana geldiginde soforle bakismaya baslamistik akbili olan varmi diye soracaken daha sormamisken arkadaki oglanin ben basarim demesiyle arkami donup tessekur ettim...yuzune tam bakmamistim gecip oturmustum tabi ardimdanda oglanin yanima gelip oturmasiyla tessekur ettim ama yakisıkli oldugunu o deniz mavisi gozlerini daha simdi farketmistim...onemli degil deyip gulimsedi ...gozumden damla yaslari akarken bende aliskin degildim otobuse binmeye ama artik akbil tasiyorum yanimda canim sıkildiginda kendimi insanlar arasina atiyorum.dedi ama cevap vermemistim.bu arada ben arda diyip inmisti.:-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gitme...
Dla nastolatkówHerşey otobüse bindiğimde o çocuğun benim yerime olmayan akbili basmasıyla başladı.. **** Yeni hikayem, aslında tek başıma başladığım hikayem. Okuyup destek olursanız sevinirim.. **** Tüm hakları saklıdır.
