CHAPTER 7

3 0 0
                                        

CHAPTER 7

KIYS POV

maimtim akong nag darasal na ma trace na yung location ni rency
at nadinig naman ng panginoon ang hiling ko

kaya't heto kami papunta na sa location ni rency kanina ay tiwagan ko ang mga kuya niya para sabihin ang nangyari kaya kasama namin sila para sagipin si rency

ng makarating kami sa location ay nakarinig na ako ng mga putok ng baril at mga tao'ng nag sisigawan

ng matigil na ang gulo ay lumabas na kami at hinanap si rency sa loob ng lumang bahay

si kiel ang nakakita kay rency nagulat na lamang kami ng makita si rency na walang malay sa mga braso niya
ang kuya jake na para tignan kung ok lang ba siya

sinabi ni kuya jake na napagod lang daw si rency sa nangyari kaya nawalan siya ng malay

ilang oras ang nakalipas ay naging maayos na ang lahat nahuli na ang mga dumukot kay rency at dinala namin si rency sa pinaka malapit na ospital para masuri ng mabuti ang kalagayan niya

___________________
RENCY 'S POV

pinilit kong iminulat ang mga mata ko dahil nakarinig ako ng mga putok ng baril at mga sigaw ng ibat ibang tao

pag katapos ng kaguluhang iyon ay naramdaman ko nalang ang isang lalaki na bumuhat sa'akin palabas ng bahay
ng tamaan ng ilaw ang muka ng lalaki ay nakahinga ako ng maluwag dahil si kiel colter ang lalaking minahal ko ay siyang nag ligtas sa'akin ngunit pag ka labas namin sa bahay at ng ilagay niya ako sa van ay bigla siyang nag salita......
" ligtas kana, ito na yung huling beses na mag kikita tayong dalawa ito na ang wakas ng istorya nating dalawa ren" pag kasabi niya non ay siyang pag dating ng mga pulis at ng iba pa

sinubukan kong pigilan siya pero mukang ito na talaga ang wakas naming dalawa
Sa dami ng mga tao'ng naka paligid sa'akin, sa mga ingay ng serena ng mga pulis ay tila bay hindi ko sila marinig dahil sakaniya lamang ako nakatingin...
nakatingin ako sa tao'ng pinahalagahan ko at minahal ko ng buo at pinag katiwalaan ko ng higit pa sa sarili ko...

pero itinapon niya yon lahat..

Habang Tinitignan Ko siya'ng Papalayo kusang tumulo ang mga luha ko..
Sa Huling pag kakataon Niligtas ako ng Tao'ng mahal na mahal ko...

at dahil hindi ko na kaya ang nararamdaman kong pagod ay nawalan na ako ng malay

____________________

pag gising ko ang mga kapatid ko at si inay ang bumungad sa'akin

pag katapos ng pag aalaga ng mga kapatid ko at ni inay ay binigyan nila kami ng oras ni kiys para makapag usap
" ahm ren sorry talaga, sorry hindi na dapat ng yari to" sinabi niya yon habang hawak ang kamay ko ngumiti lamang ako sakanya at
" kiys ang mahalaga buhay ako ligtas tayo, kaya wag kanang umiyak diyan" pinunasan ko ang mga luha niya at niyakap siya

" ahh ren ano bang nangyari sainyo ni kiel at bakit wala siya ngayon sa tabi mo?"

sa tanong ni kiys ay ngumiti na lamang ako ng mapait dahil na aalala ko lahat ng sinabi niya saakin bago siya tuluyang umalis

" may mga tao'ng dapat pakawalan dahil hindi natin sila mapipilit na piliin tayo, kaya pinalaya ko na si kiel "
nagulat si kiys sa sinabi ko at niyakap nalamang niya ako ng mahigpit....

pag kalipas ng tatlong araw ay umuwi narin sila inay sa alegria at bumalik na sa dati ang buhay ko, pero walang araw o oras na hindi ko siya hinahanap...

_________________
nag vi video call nalang kami nila kuya at inay para makausap ang isat isa para kahit malayo kami ay feeling namin ay mag kakasama parin kami matapos ang video call namin ay dumiretso nako kila kiys dahil niyaya niya akong mag mall

habang hinihintay ko si kiys ay nag facebook muna ako at nag scroll sa timeline ko may isang litrato ang naka pukaw ng buo kong atensiyon yun ay ang litrato ni kiel at ashley.....

sa litratong iyon ay makikita mo na kung gaano nila ka mahal ang isat isa ang mga ngiti ni kiel na minsan ko lang makita pag kasama ko siya

habang ako ay nasa process of healing palang siya ay may mahal ng iba :)

ang pinaka masakit ay ang caption ni kiel na
" all this year's ikaw at ikaw parin"

sa caption nayon ay napaisip ako sa puso kaya niya ay nag karoon ba ako ng puwang doon?  Na ngingilid na lamang ang luha ko...

siguro nga pinag tagpo lamang kami ng tadhana kaya kaylangan ko ng mag move on.....

kaya papalayain na kita KIEL COLTER

my THE ONE THAT GOT AWAY...

The One That Got Away Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon