"Taehyung kalk kalk" "Jungoo rahat bırak beni uykum var" "Derse geç kalacaksın ama notların ne kadar önemli olduğunu biliyorsun" "Jungoo dersler senin için önemli benim için değil" "olabilir bu derse gitmeyeceğin anlamına gelmiyor" Mayışmış bir şekilde yataktan kalktım. İkizim jungoo beni yine rahat bırakmıyor. "Jungkook Tae jungoo değil" "Jungoo rahat bırak beni kalktım işte"
08:45
Geç kaldım,geç kaldım ,geç kaldım. "Söylemiştim sana gecikeceksin diye dinleseydin beni" "Geç kaldığım için üzgünüm hocam. Bu arada buyrun istediğiniz test kitabı parası" -Taehyung burda fazla var. "Hocam bir ben bir de ikizim jungkook için işte doğru" -Yarın anneni okula çağır. Kafa sallayıp yerime geçtim "Jungoo bu hoca niye annemi istedi." " Tae kabullenmen gereken şeyler var ." "Ne gibi şeyler onlar acaba" "Geçen yıl oluşan okul kazasında öldüğüm gibi." "KES SESİNİ". Tüm sınıfın bana odaklanması ile çantamı toplayıp okuldan çıktım. Kaza yeri eskisi gibiydi. Eskisi gibi kalamayan tek kişi bendim. Artık bir kardeşim yoktu.Hayır hayır evde o şuan gelmek istemedi bugün eve gidicem ve bana selam verecek. İstikamet ev o zaman.
bir an aklıma esti üzgünüz sizi bir şeye daha okumaya zorladığım için fakat beğeneceğinize eminim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nothing like us
Short StoryTaehyung'un katlanamadığı ve kabullenemediği tek şey ikizi Jungkook'un ani ölümüydü. Kazadan sonra hiç bir şey Taehyung için kolay değildi.
