(JK'UN ANLATIMINDAN)
Siktiğimin iki haftası... İki hafta içinde daha fazla yakınlaşmışlardı ve ben daha kötü olmuştum.
Şuan psikoloktaydım ve tedavi oluyordum. Klasik şeyleri söylüyordu "Stresten uzak dur." . Stres benim amk. Nasıl uzak durayım?
-Bay Jeon hayatınızda olan kötü etkenleri lütfen çıkarın. Bırakın ne yaparlarsa yapsınlar.
-Benim mutluluğum da üzüntüm de o. Nasıl hayatımdan çıkartabilirim ki?
Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum. Birbiri ardınca geliyorlardı.
-Bu konuyu onunla konuştunuz mu?
-Hayır. Eğer konuşursam benden nefret eder.
-Bu konular içinizde birikiyor ve kimseye anlatamadığınız için de stres olarak size geri dönüyor. Günlük tutmanızı tavsiye ederim. Veya mektup yazmanızı.
-Bu saçma şeyler beni stresten uzak mı tutacak?
-Hiç bir fikir saçma değildir Bay Jeon. Sadece deneyin.. İşe yaramazsa yazmazsınız.
-Peki... Ona anonimden yazsam olur mu?
Doktor biraz düşünür gibi kafasını eğmişti. Sonra kaldırıp yine gözlerime bakmaya devam etti.
-Olabilir. Ama daha kötü hissederseniz yazmayın.
-Peki. Teşekkürler.
-Vazifemiz Bay Jeon. Ah saat geç oluyor. Randevumuz bitti, görüşmek dileği ile.
Ayağa kalkıp el sıkıştıktan sonra odasından çıktım. Eve gidince ilk işim anonimden ona yazmak olacaktı..
Bölüm sonu...
Bu bölüm bir dönüm noktası. Olaylar buradan sonra başlayacak.
Sınır: 20 vote,40 yorum
Vote😚🙀
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİLİNMEZ
FanfictionSen ona bakarken, Ben sana baktım. Sen ona kendi sesini bahşederken, Ben sana sesimi bahşettim. Sen sadece onu severken, Ben imkansızı seçerek seni sevdim. Şimdi beni sıcacık kalbine alır mısın? Çünkü ben burada üşüyorum... Sensizlik üşütüyor sevgil...