Sıradan bir okul günüydü. Herşey çelme takmanla başladı. Seni, bir tanıyor, biraz tanımıyordum. Her neyse biz birbirimizi Facebook'tan falan bulduk. Konuştuk. Sonra kamera falan açmaya başladık. Artık seni her görmemde biraz daha hızlı çarpıyordu kalbim. Herkes bizi sevgili zannediyordu. Ben, kendimi tutamayıp ağlıyordum karşında. Sen her defasında (ağlama, değmez) deyip geçiyordun. Ama öyle değildi.
Seni seviyordum artık, elimde olan bir şey yoktu. Gönlüm sana kaymıştı bir kere. Sonra itiraf ettim ^^sevdiğimi^^. Sen de söyledin, itiraf ettin ^^sevdiğini^^. Biz çıkar gibi olduk. Sonra bi baktım, bağlar koptu birden, benden gıcık almaya başladın. Git gide uzaklaşıyordun. Kayıp gidiyordun ellerimden.
Tutamıyordum seni. Ben başka biriyle çıkıyordum. Ama bir nebze olsun sevmiyordum onu.
Sonraki günlerde ^^Yakın arkadaşımla teneffüse çıkmıştık. Seni tanıyordu. Tam da senin yanından geçerken "Seninki nerde?" diye sordu. Sen bana bi baktın, ^^Yeni sevgilin hayırlı olsun.^^ dedin. Kötülendim. O günden beri aklımdan çıkmadın, çıkamadın... 💔💔
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Çok Da Seni Seviyorum
RomanceSıradan bir okul günüydü. Hersey çelme takmanla başladı. Seni biraz tanıyor, biraz tanımıyordum. Her neyse. Biz birbirimizi Facebook'ta falan bulduk. Konustuk. Sonra kamera açmaya falan başladık. Seni her görmemde biraz daha hızlı çarpıyordu kalbim...
