CHAPTER 1

133 4 2
                                    

Chapter 1

Shanelle's POV:

Nagbibihis ako ngayon. Pupuntahan ko si Alver :""">

BIRTHDAY niya ngayon e.

.

So I'll go to his house. Hm, ano kaya isusuot ko? O di kaya naman, wag nlang ako magsuot.

Tutal ganun naman yung mga hilig ni Alver e. Naked and hot, yun yung sabi niya sakin dati. Haaays.

Kaya ayaw niya sakin e kasi masyado daw akong naive at inosente.

BAKIT? Sabihin niyo nga sakin, MALI ba yun? Siguro nga mali. Ayaw kasi ni Alver so baka nga talagang mali.

Naalala ko tuloy yung panahon na sinabi niya yun.

Nung nakaraang Birthday niya.......... three years ago.

FLASHBACK:

"ALVEEER! ALVEEEEER!" sigaw ako ng sigaw. "ALVER!"

Wala pa din. Hindi pa din niya ako naririnig.

O baka kunwari hindi niya ako naririnig? Nako naman.

Hinahamon mo ba ako Alver myloves?

"AAAAALVEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEER!" tumili ako ng pagkalakaslakas.

Now, hindi lang si Alver yung tumingin at nakapansin sakin, kung hindi pati LAHAT ng tao dito sa park.

Ha! Ako kaya si Shanelle Alcantara, di to basta basta no?

Nakita ko si Alver na lumalapit, half running half walking. See? Mapapansin mo din ako Mahal ko.

"Shanelle! What do you think you're doing huh?" sabi niya.

"What? Ano bang ginagawa ko? Sumigaw lang naman ako ha?" paliwanag ko. Eh kasi naman e.

Totoo naman yun diba?

"Sumigaw ka lang?" he smirked. "Well, Shanelle I'm teaching you something today. Alam mo ba na, ang pagsigaw e may iba't ibang level yan?

LEVEL 1: Yan yung sigaw na hindi aakalaing sigaw talaga. Nagexceed lang sa level ng normal na pagsasalita. At kadalasan hindi masyadong naririnig.

Level 2: Yung tipo ng sigaw na maayos na maririnig ng tinatawag mo.

at yung LEVEL 3: Yan yung sigaw na Nakakairita sa sobrang kalakasan at hindi yan advisable, okay? At unfortunately, You used Level 3"

ABA! Tinuruan pa ko? :""> Pero okay lang, ang pogi niya! "Eh kasi naman Alver, kelangan ko na gamitin yung LEVEL 3 kasi kahit anong sigaw ko e di mo naman marinig. You can't blame me" sabi ko tas nagpout ako.

"Okay okay, so. What brought you here?" Tanong niya skin. Ano ba naman to! Syempre, aabsent ba ko sa Birthday ng taong mahal ko?

HINDI NO!

Tinaas ko yung dala kong gift. "I'm here to wish you a Happy Birthday" then I smiled hoping I can atleast dazzle him.

"Oh" he murmured. I think naappreciate naman niya to. Sana nga. Sana naappreciate niya yung laging pagpunta ko sa birthday niya.

Pero kahit isang birthday ko, wala siya :""<

Pero ganun siguro talaga no? Pag MAHAL mo, lahat tatanggapin mo.

OO! TAMA! Lahat tatanggapin at uunawain mo. Kahit masakit na talaga.

kahit na yun pa nga ang tinatawag ng mga tao na "TANGA"

"Thank you" sabi lang niya.

"Your welcome" sabi ko tapos hinila ko yung kamay niya papunta kay Tita Esme, ang mama niya.

The Music of Our Love (editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon