Zombi Kalbi || BakuDeku || Sezon 2

|3|

İzuku, Bakugou'ya bakıyordu. Saatlerdir yoldalardı ve İzuku yorulmuştu. Bakugou'da yorgundu ama dinlenmemeliydi. İzuku'nun hayatı söz konusuydu. Asla vaz geçmeyecekti, son umut olsa bile bu panzehiri bulmalıydı. Tsu'nun ona söylediğine göre ilacını şimdi alsa bile yeniden insana dönüşemezdi, bu işe bir kez girdim mi kalıcı panzehir gerekiyordu ama bu çok tehlikeliydi de. Bakugou haritaya yeniden baktı. Sadece birkaç kilometre kalmıştı.

1 saat sonra...

İzuku iyice zombiye dönüşmüştü. Bakugou arabadan indi ve İzuku'yu aldı. Önlerinde duran binaya girdiler. Binaya girdiklerinde önlerinde bir danışma bölümü vardı. Hemen oraya geçmişlerdi. İzuku birden orada duran kadına hırlamaya ve üzerine yürümeye başladı.
"İzuku Bakugou."
İzuku, Bakugou'ya baktı ve sustu.
"Biz buraya kocamın zombi panzehiri için geldik."
Kadın yan odayı gösterdi. İzuku ve Bakugou odaya girdi.
"Evet, sorun nedir?"
Karşılarında yaşlı bir adam olan İzuku ve Bakugou şaşırır.
"Dinle yaşlı bunak. Kocama ya panzehir verirsin ya da sen, öldürürüm."
"Sakin ol genç adam. Gelin bakalım benimle."
İzuku ve Bakugou adamı takip etmeye başlamıştılar. Bir yerde durmuşlardı.
"Burası neresi?"
"Burası denek odası."
"DUR BAKALIM ORADA! DEKU'YA BİR ŞEY YAPAMAZSIN!"
İzuku, Bakugou'nun arkasına korkarak geçti ve orada korkmuş bakışlarla şekilde beklemeye başladı.
"Yavaş ol genç adam. Sadece panzehire hangi sıvıyı koymam gerektiğini ölçmeliyim. Mesela panzehirin içine normal su koyarsak bile bile iyileşebilir. Sadece küçük bir kan testi gerekli."
"Tch... Hadi git bakalım Deku. Kötü bir şey olursa bağır."
İzuku kafa salladı ve adam ile birlikte odaya girdiler.

Evet biliyorum bölümler çok kısa fakat bu kitap için gerçekten çok fazla ilham gelmiyo. Hoşçakalın canlarım!