сэтгэлийн дуу хоолой

Анхны учрал

Лиса байх нь тэр.

Олон жилийн өмнө
Лиса нэг цэцэрлэг, сургууль, дугуйланд тогтож чаддагүй охин л доо. Харин ахлах ангидаа ээжээсээ гуйсаар байгаад Ханкок их сургуульд орсон юм. Гэтэл шилжиж ирснээс хойш хэд хоногийн дараа ангид бас нэг шинэ сурагч ирсэн юм.
Багш: За бүгд чимээгүй. Манай ангид нэг залуу шилжиж ирлээ. Сурагчаа орооорой.
***: За
Толгойгоо бөхийлгөн, нуруугаа гутайлгасаар хөлөө зөөж яадан орж ирэх нь тэр.
Багш: Өөрийнгөө танилцуулаарай.
***: Сайн байна уу?. Намайг Жон Жонгүг гэдэг. Тусалж дэмжиж байгаарай... гэж бүдүүн баараг хоолойгоор хэлчихээд хаана суухаа сайн мэдэлгүй харж зогсоно.
Багш: Өө Лисагийн хажууд сул суудал байна. Тэнд түр суучих.
Лисад тэр хүүхэд тийм ч сонин биш байв. Учир нь тэгэж ингэж байтал ахиад шилжчих болохоор л тэр. Жонгүүг доош харан хажууд нь очоод суутал зүрх нь гэнэт ТүгТүг ТүгТүг....

Лисагаийн талаас
Ёохх БамБам байхгүй сайхан байхад  энэ бас юу вэ?. Хэн..хэн юуглээ. Жонгүүг гэлүү. Эххх нэрнээс нь харахад л биеэ тоосон амьтан байна даг. Энэ өдрийн яаж давна аа.
"Хөөе чи хаанаас ирсэн юм"
Жонгүүг: Аа..Аан би нөгөө юу Бусанаас ирсэн.

Нөгөө талаас
...Тэр хойно байсан ширээн дээр шууд суудаг байж. Яах гэж зогсоод байсан юм болдоо. Яадаж байхад энэ зүрх гэснээ хоолойгоо засаад:
" Хөөе охион чи..чи элдэв юм битгий асуугаарай"
Лиса: 1рт би охин биш Лиса Лиса Лалиса. 2рт би тийм далдгануур хүн шиг харагдаад байна уу?" гээд хүүхэн хараа нь томрон хөмсөгөө бага зэрэг зангидсан аязтай дэвтэр номоо угдачин авах нь тэр.
"Лиса гэдэг юм байна. Лиса Лиса Лиса..."

Хэн хэн нь ичсэн хэрнээ өөртөө бардан хоорондоо үг ч солилцохгүй, хаа нэг харц тулгарахаараа хацранд нь ягаан туяа суусан харагдана.
Энэ өдөр тэдний хэн нь ч харьцахыг хүсээгүй байсан ч Маргааш нь:
Багш: "БамБамаа өчигдөр шинэ сурагч ирсэн болохоор чи хойно байгаа ширээнд сууж болохгүй юу"
БамБам: "Хаха. Багшаа зүгээр байранд минь суулгахгүй бол"... чихэнд нь ойртон "та хэдэн тэжээх мөнгө байгаа юм уу" гэж ичих нүүргүй үг хэлсэн юм.
Багш: "Юу..юу нөг..өө Жонгүүг аа багшийгаа уучлаарай. Анхнаасаа БамБаи сууж байсан болохоор миний хүү хойно суучих". Багшийн байгаа байдлыг ажилгахад их л сандарсан харагдсан ч Жонгүүг харин ч азны юм гээд хойно суулаа.

Үнэндээ бол энэ БамБам гэгч хүү Ханкок сургуулийн ерөнхийлөгчийн хүү байсан юм. Тэгээд багшдаа ичих ч түүр гаргаагүй байх. Түүнийг дунд сургуульд байхад нь ч ийм хэргээс болоод чамгүй олон багш нар хөөгдөж байсан учир долгиноод ч хамаагүй хэвэн төгрөг олох хэрэгтэй байсан юм.

Зохиогчийн талаас
Энэ БамБам гэдэг чинь үнэндээ Лисаг өөрийн болгохыг хүсдэг нэгэн байгаа юм. Тиймлдээ... Хэн ч харсан манай Лиса өхөөрдөм, үзэсгэлэнтэй, тачаангүй, янаг турьхан хоолойтой учир хэн татагдахгүй байх билээ. Гэхдээ... үа тэр ч яахав

Лиса: "Яаа. Чи. Чамтай сууснаас саяны эргүүтэй суусан нь хамаагүй дээр байсан юм"
БамБам:" Ойлголоо хонгор минь. Гэхдээ би чамтай анхнаасаа суусан биз дээ"

Энэ үед Жонгүүгийн дотор яагаад ч юм арзайн, хайртай хүнээ алдсан аятай л болчихсон. Яагаад байгам юм болоо...

Лиса: "Ашшш тэвчээр минь барагдаж байна. Өнгөрсөн хоёр долоо хоног тасралтгүй хонгор хонгор бла бла. Би чиний хонгор чинь биш. Тэр Хэми бас хэн ч билээ. Чиний ардаас гүйдэг тэнэгүүдээ л тэгж дууд. Намайг хараал байж баймаар байвал дуугүйхэн байж үз"... гээд Хойш харж зогсож байснаа Жонгүүгийн хажууд очоод суучихав.

Жонгүүгийн талаас
Хажууд суух мөчид зүрх минв ахин ТүгТүг ТүгТүг... Би ер нь яачихаа вээ. Амьдралдаа олон хөөрхөн охин харсан ч анх удаа...

Лиса: "Уучлаарай. Ханд өгч байна гэж битгий бодоорой. Би түүнд дургүй болохоороо уурласан юм биш лдээ. Зүрээр л тэр намайг буруу аргаар хайрлах гэж оролдоод байгаа нь таагүй байна" Санаа алдсан өнгө аяс.

Уурлахыг хүсээгүй ч чадсангүй
Огт хамаагүй хүн ч тэвчсэнгүй
"Тэгээд тэрэндээ хайртай юм бол холд. Асуудалдаа хутгаад байсны хэрэггүй. Багш дугаараараа суу гэсэн санагдаж байна. Бас энэ хүүхдүүд..." Нэг мэдсэн амнаас ийн үгнүүд захиргаагүйгээр гарчихав.

Лисагийн талаас
Нээрээ энэ хүүхдүүд яагаад ганцхан над руу хараад байна аа. Бас энэ хүүхэд чинь одоо миний аав юмуу хаашаа юм. Гээд эргээд хартал...

Одоо үе
Жонгүүгийн зүрх гэнэт ТүгТүг ТүгТүг...
Энэ үед тэр охиныг сайтар ажин зогссоны эцэст зүрхний цохилт, төрх байдал нь ахлах сургуулийн тэр нэгэн охин мөн гэдэгт бүх зүйл нь таарч байлаа...

__________________________
Сайна уу?. Удаан хугацааны дараа эхлүүлсэн зохиолоо ахин бичлээ. Та бүхэнд таалагдана гэдэгт итгэлтэй байна. Сайн хайрлаад өгөөрэй.