Remadora | Dusk Till Dawn ✓

107.

Harry pastasını üfler herkes alkışlar ve yemekler dağıtılır. Freya Alex'in yanına oturur

Freya: Selam kuzen

Alex: *istemeye istemeye* selam

Freya: Küs müyüz hala?

Alex: Evet

Freya: Hadi ama bunun için küsecek misin gerçekten?

Alex: Neden iki çocuğunuzunda vaftizi Regulus'un tarafından?

Freya cevap vermez

Alex: Cappy'nin vaftizi olmak çok istedim, ama daha küçük olduğum için yapmadınız. Peki bu nohut tanesi kadar olanın vaftizi neden olamıyorum!

Freya tekrar cevap vermez

Alex: Dora Regulus'un kuzeninin kızıyken, ben direkt senin kuzeninim ya hani. Annelerimiz kardeş hani

Freya: Tamam haklısın

Alex: Haklıyım tabii!

Lydia: *kurabiyeyi ağzına dıkıştırırken* Artık sussanız mı?

Freya: Dora'nın yanında değilsin, ne oldu?

Lydia: Yok bir şey

__________

Dora: Al bakalım bücür, Hogwarts'a gittiğinde beni hatırla

Dora Çapulcu Haritasını verir

Harry: Sadece bunu mu vereceksin yani? Harita zaten benim hakkım

Dora: Bana bak seni böcek-

Harry: Bakıyorum gıcık

Dora: Dört göz seni!

Harry ona dil çıkarır

Andromeda: Harry, biz üçümüz bunu sana aldık

Dora: Bu ukalaya fazla bile

Harry: Bı ıkılıyı fızlı bılı

Dora: HIIH! Çıldırtıyor bu beni ya!

Arkasını dönüp gidecekken Remus'a çarpar

Dora: Selam Remy

Remus: Selam Renkli Kafa

Remus ile Ted göz göze gelir.

~

Doğum gününden sonra Capella Doralara gelir. Ikisi Dora'nın odasında oturuyordur

Capella: Lydia ile küs müsünüz?

Dora: Hayır, neden?

Capella: Bugün bir soğuktunuz da ondan sordum

Capella yataktan kalkıp Dora'nın masasına gider. Masanın üstündeki eşyaları (kalem vb.) karıştırır. Resim çizmek için parşömen alacakken parşömenlerin altından bir mektup kayıp Dora'nın önüne düşer. Dora mektubu alır, üstünde
'Dora Tonks üst kat sağdan ikinci oda' yazıyordur.

Dora mektubu okur. Lydia'dandır.

Sevgili Dora,
Görülmeyeli çok oldu, 1 hafta. Düğünden sonra umarım iyisindir diyeceğim ama kesin sen havalara uçuyorsundur, neyse.
Sana söylemem gerek iki önemli konu var.

Birincisi, kedim. Kedim (burası yazılırken ağlanmış. Çünkü mürekkep sıvışmıştır) Artemis öldü. 5 gün önce öldü. Sabah uyandığımda kıpırdamadan yerde yatıyordu. İlk başta anlamadım, uyuyor sandım ama...
Hareket etmedi, nefes almıyordu. 10 yıl beraberdik onunla.
8 yaşıma girmeme 2 hafta varken büyükbabam almıştı, bembeyaz tüyleri vardı sende biliyorsun zaten Ortak Salon'da şöminenin yanında yatmayı severdi. Onunla çok anımız vardı. Neden o gün yazmadın dersen, koca gün ağladım. Yemek yemedim sadece ağladım. Annem susturamadı. Alex'e ağlaya zırlaya iki cümle yazabilmiştim sadece. Bugün hala da gözlerim balon gibi. Kalbim acıyor.