"Şu gölü görüyor musun?" İrene'nin sorusu ile Jennie, Seulgi ve Sana bakışlarını ona yöneltmişti. "Bu İrene gölü. Yixing burada büyüdü. O kadar sevdi ki, hafızamı kaybettiğim zamanlarda nedensiz bir şekilde adımı değiştirmek istiyordum. Yixing ise...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
İrene'ın Seulgi, Jennie ve Sana adında üç yakın arkadaşı vardı. İrene ve eşi Yixing, hafta sonu tatiline giderken İrene'ın eşi Yixing, İrene'ın yakın arkadaşlarını da davet etmişti. Yixing'in ormanda büyük bir evi vardı ve Cuma akşamı İrene, kendisi ve İrene'ın yakın arkadaşları ormandaki eve gitmişlerdi.
"Şu gölü görüyor musun?" İrene'nin sorusu ile Jennie, Seulgi ve Sana bakışlarını ona yöneltmişti. "Bu İrene gölü. Yixing burada büyüdü. O kadar sevdi ki, hafızamı kaybettiğim zamanlarda nedensiz bir şekilde adımı değiştirmek istiyordum. Yixing ise, bu gölün adını bana vermişti."
O gece dört kız eşyalarını odalarına yerleştirdikten sonra, evin biraz ilerisinde duran gölün çevresinde oturdular ve kendini eğlendirmenin yolunu düşünmeye çalıştılar.
"Korkunç hikâyeleri olan var mı?" Seulgi arkadaşlarına merakla bakınırken aynı zamanda yanaklarını şişirerek sormuştu.
"Bende var, " dedi Jennie. "Bu aynı zamanda gerçek bir hikaye. Bir arkadaşımın arkadaşına olmuştu. Bir gece bu iki küçük çocuğa bakıcılık yapıyormuş. Karanlıkta kendi başına oturmuş televizyon izliyor ve o sırada telefonu çalıyormuş. Gidip cevap veriyor ve diğer taraftan çok ağır nefes alan bir ses duyuyor ve şöyle diyormuş; Çocukları kontrol ettin mi?""
"Jennie, hadi ama!" Seulgi Jennie'nin sözünü kesti. "Bunu herkes duydu. Bu şimdiye kadarki en kötü korkutucu hikaye! Başka birinin hikayesi var mı? Gerçekten doğru olan mı?"
İrene, "Birini biliyorum." dedi.
"Buradan yaklaşık 10 dakika yürüyüş mesafesinde, eski ve yıkık bir ev var. Buraya gelirken onu geçtik. Hiçliğin ortasında, dar bir yan yoldan sıkışmış durumda. Uzun zaman önce orada bir adam yaşıyordu. Ailesi gerçekten zengindi ve buralarda yüzlerce dönüm araziye sahiplerdi. Bu adam, basit bir taşra kasabasından basit bir köylü kızıyla tanıştı ve birbirlerine aşık oldular. Ailesi bundan pek memnun değildi. Kızın onun için yeterince iyi olduğunu düşünmediler, ama onları görmezden geldi. Bağımsız tipte bir adamdı ve oradan uzaklaşıp kendi arazilerinin bir parçası üzerine, hiçliğin ortasında küçük bir ev inşa etti."
