Stay With Me|| hood-irwin

14.Bölüm

MULTİMEDİA'DA YAĞMUR.
Duyduğum şeyle irkildim.Babam kalp krizimi geçirmişti?Şaşkın değildim,sadece korkuyordum.Çünkü bu daha öncede olmuştu.Babamı kaybetme tehlikesini daha öncede yaşamıştım.Ya şimdiki kalıcıysa?Ya giderse?Yüzüm bembeyaz olacaktiki Calumla Aylin bana ağızları açık bir şekilde bakıyorlardı."O nerde?"
"Ameliyata almışlar,sanırım Baypass(yanlış olabilir)oluyor."
Calumun ben sorduktan hemen söylediği cevabı sindirmeye çalışıyordum.Bu da bana yabancı değildi.Çünkü annemin babasıda baypass ameliyatı olmuştu.Kalkmaya çalışırken Calum ve Aylin yardım ettiler.Ameliyathanenin yerini bulduk ve beklemeye başladık.11 saat sürdü.Tam 11 saat!Doktorlar çıktıklarında yorgun gözüküyorlardı.Hepsimi çıkmıştı?Peki ya anestezi uzmanının dışarıda ne işi vardı."Üzgünüz ama.."
Bitirmesine izin vermeden büyük bir çığlık attım.Ense kökümdeki ağrıyla yere yığıldım.
--
"Başınız sağolsun."
Eğer birisi daha bu kelimeyi söylerse kusarım!
Babam öleli 2 hafta olmuştu.Gecikmemizin nedeni onu Türkiyeye getirmek için yaptığımız işlemlerdi.Adam ölmüş amk daha ne bekletiyorsunuz!Tam takım burdaydı.Türkiye'ye iner inmez bütün hayranlar başımıza üşüştü.Öğrendiğim hafta resmen çöküş içerisindeydim.Ama şimdi sırası değildi.3 gün sonra evleniyorum şimdi depresyona giremem öyle değilmi?Calum acımı geçirmek için bana evlenme teklfi etti.Yani her şeyini feda etti.Bende kabul ettim.Babam ölmüştü evet,ama onun kanını devam ettirecek olan bendim.Burda evlenecektik.İkimizde hıristiyan olduğumuz için sorun olmuyordu.Annem ve ben güçlüydük,hem de çok.Kardeşim de kendini tutuyordu.Ama dünkü haber hepimizi çökeltti.Hamileydim,Ashton'dan.Tanrım!Bana uyku ilacı içirip tecavüz ettiğini kabul etti!Annem bende bir gram olsun uzaklaşmamıştı ve Calum evlenmekten vazgeçmedi.Aldıracağımı söylediğimde herkes destekledi.Sıra beklerken Calum'un boynuna yüzümü gömdüm ve kokusunu içime çektim.Kadın doğum hastanesindeydik."Yağmur Başer!"Sıramız geldiğinde ikimizde aynı anda kalktık ve içeri girdik."Sanırım siz dışarıda beklemek zorundasınız."Ona İngilizce anlattım.Başını salladı ve dışarı çıktı."Eminmisiniz?"Başımı olumlu anlamda salladım."Hiç olmadığım kadar."
-3ay sonra-
Evde Calum'u beklerken içim içime sığmıyordu.Bugün konserleri erken bitmişti.Bende bu haberin şerefine güzel bir sofra hazırladım.
"Prenses?Nerdesin."
Kapının açılıp kapanma sesini duyunca istem dışı kıkırdadım.
"İçerdeyim hayatım."
Salona girdiğinde gözleri fal taşı gibi açıldı.
"Tanrım!Yoksa o düşündüğüm şeymi?"
Masanın üstündeki sarmayı gösterip resmen üstüne atladı.
"Evet de yavaş istersen boğulmanı istemem,sonra çocuğun babasız kalır."
Sarmaları taramalı tüfek gibi yerken durdu.Sonra sarmalar yüzünde kocaman olmuş ağzını açtı ve kıpkırmızı oldu.Hatta o kadar kırmızılaştıkı boynunun yanındaki damar ortaya çıktı.Nefes alamadığını anlayınca boğazına kaçtığını anladım."Calum!"
Yanına gittim ve sırtına vurmaya başladım.Birkaç saniye sonra öksürünce nefes bile almadan beni kucağına alıp döndürmeye başladı.İkmizde kahkahalarımızı bitirdiğimizde Calum beni yere bıraktı."Bizimkilere ne zaman söylüyoruz?"
EVET.DÖNÜŞ BÖLÜMÜYLE KARŞINIZDAYIM.YAZARDAN KISMINI YİNE KİMSE OKUMAMIŞ GİBİ SİKTİR ETTİĞİ İÇİN NE YORUM VAR NE DE BAŞKA BİRŞEY.HİKAYE BİRAZ DAHA DEVAM EDERSE MARATONLAŞICAK.O YÜZDEN YAKINDA FİNAL YAPICAM.ŞİMDİDEN OKUYAN HERKESE TEŞEKKÜRLER.TELEFONDAN YAZDIM YAZIM YANLIŞI VARSA PARDON.