Bir Hayat Ölküsü

Annemin ve babamin vefati

1900 yıllarıydı.Dokkuz yaşındaydım.Küçük bir kulubemiz vardi.Annem,babam ve ben yaşıyorduk.Günlerin bir günü annem ve ben kulubemizdeydik ben pencerenin önündeydim,havanın sakin esintisin seyr ediyordum.Hiç beklemediyim bir anda annemin çilik sesleri duyuldu,Annemin sesi tarafa korkarcasina koşarak gittim.Orada gördüyüm manzara dehşetliydi babam kendisini intihar etmişti ve babamdansa bize kalan sadece intihar mektubuydu.Babamin vefatından sonra mecbur baska bir şehre taşınmak zorunda kaldik ve orada yaşamaya basladik.Annem her gün işe gider ve bense konsumuzdaki küçük kizla oynardim.Annem hep geceleri gelirdi eve ve çok yorgun oldu yüzünden beliydi.Ama asla beli etmek istemezdi bana.Hep benden çalışmak isterdim annem için.Ama annem asla kabul etmez ve sen küçüksun çalişamazsin derdi.Ve yillar geçdi tam on yil sonra annemide kaybettim.Annemi kaybetiyimde on sekiz yaşım vardi.Annem vefat etdikden sonra yillardir gözü gibi bakdi sandi açip bakdim,içinde annem ve babamin fotarafalri,annemin gelinliği ve bana yazdi mektupla birlikte günlüyü vardi içinde.Önce günlüğüne açip bakdim,içinde yılların yorgunlu,sevgisi,aşki,tutkusu vardi annemin.Babamin ölümü annemi çok sarstmisdi.Ve bu annemin günlüğünden beleyidi.Babami cok sevmiş annem en önemlisi buydu benim için.Oysa annem na kadar üzülmüş ve bütün dertlerini içine gömüş bana fark etirmeden.Ama ben bu günlüğü asla görmemişdim tahminime göre annem tüm bunları ben uyurken yazmisdi.Babamin ölümünün nasil onu sarsdini gösteriyordu annemin günlüğü.Ve mektubu okumaya başladım mektubsa böyleydi: Kizim ne zaman öleceyimi bilmiyorum.Amma bu mektubu sana yaziyorum İstanbula git ve ordaki kitabi bul benim ve baban için.Yani babanla benim bu vasiyetimi yerine getir canim kizim.Biliyorum bu macera yolculu senin için zor olucak ama ben sana yurekden guveniyorum.O kitabi bul ve vasiyetimi yerine getir yavrum!