Από πού προέρχονται οι ψυχές;

Κεφάλαιο 1ο

Γκλιν γκλον, ακούστηκε το κουδούνι της εξώπορτας στο σπίτι της Λίλη. Εκείνη κοιμόταν αφού ακόμα ήταν καλοκαιρινές διακοπές. Ακούστηκαν φωνές από το ισόγειο του σπιτιού. Η αντρική φωνή του ταχυδρόμου και η γυναικεία φωνή της μητέρας της.

«Λίλη! Σήκω επιτέλους από το κρεβάτι! Ήρθε γράμμα για εσένα. Είναι από το πανεπιστήμιο», ακούστηκε δυνατά η γυναικεία φωνή.

«Τι;!», πετάχτηκε η Λίλη απότομα, φόρεσε τις παντόφλες της και έτρεξε κάτω στην τραπεζαρία.

«Αυτό είναι για εσένα», είπε η μητέρα της Λίλη δίνοντας το γράμμα στην κόρη της. «Άντε άνοιξέ το!»

Η Λίλη άρχισε με ζήλο να σκίζει το μεγάλο, καφέ φάκελο αφού διάβασε απέξω «Juilliard».

Αγαπητή δις Γουίντερ,

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε την επιτυχία σας στο διαγωνισμό υποτροφιών. Συγχαρητήρια! Το ποσοστό της υποτροφίας που κερδίσατε είναι 100% για το πρώτο έτος και αν οι επιδόσεις σας είναι υψηλές στα επόμενα έτη η υποτροφία θα ισχύει και για τα υπόλοιπα. Με αυτήν καλύπτονται τα δίδακτρα καθώς και η διαμονή στους κοιτώνες της σχολής.

Τα μαθηματα ξεκινούν 1 Σεπτεμβρίου. Παρακαλώ, τουλάχιστον μια μέρα πριν, να βρίσκεστε στον χώρο του πανεπιστημίου μαζί με τα απαραίτητα έγγραφα τα οποία επισυνάπτονται στον φάκελο μαζί με τις βαθμολογίες σας από τον διαγωνισμό.

Σας περιμένουμε!

                                  Με εκτίμηση,
                       Ο διευθυντής της σχολής

Η Λίλη εμεινε να κοιτάζει το γράμμα χωρίς να μπορεί να αρθρώσει λέξη. Το χέρι της έτρεμε και τα μάτια της λαμπίριζαν.

«Τι συμβαίνει, Λίλη; Είναι όλα εντάξει;», ρώτησε ανήσυχη η μητέρα της χωρίς να μπορεί να καταλάβει αν το αποτέλεσμα ήταν καλό ή άσχημο.Η κόρη της ήταν αποσβολωμένη.

Αμέσως, άρπαξε το γράμμα από την Λίλη και το διάβασε βιαστικά. Έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα να κοιτάει την κόρη της και αμέσως όρμησε και την έσφιξε στην αγκαλιά της.

«Συγχαρητήρια αγάπη μου», είπε και την έσφιξε πιο πολύ φιλώντας την στο μάγουλο.

Λίγα λεπτά αργότερα, η πόρτα του σπιτιού άνοιξε και μπήκε μέσα ο πατέρας της Λίλη που μόλις είχε επιστρέψει από την δουλειά του.

«Τι έγινε και πανηγυρίζετε;» ρώτησε απορημένος αντικρίζοντας τη γυναίκα και την κόρη του να στέκονται πάνω από το γράμμα με χαμόγελα.

Η Λίλη έδωσε το γράμμα της σχολής στον πατέρα της και εκείνος, άφησε κάτω το χαρτοφύλακα της δουλειάς του προκειμένου να το διαβάσει. Διάβασε φωναχτά το γράμμα και η Λίλη, καθώς και η μητέρα της, περίμεναν με ανυπομονησία να δουν την αντίδρασή του. Εκείνος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε με ένα χαμόγελο την κόρη του.

«Συγχαρητήρια Λίλη. Είμαι περήφανος για 'σένα» είπε και την αγκάλιασε στοργικά, αλλά χωρίς τον ίδιο ενθουσιασμό με τη γυναίκα του.

«Ευχαριστώ, πατέρα», είπε η Λίλη.

«Θέλω όμως να σε ρωτήσω κάτι», είπε εκείνος.

Η Λίλη τον κοίταξε απορημένη.

«Είσαι σίγουρη για αυτήν την επιλογή σου; Είσαι σίγουρη ότι αυτό θες να κάνεις στη ζωή σου;» τη ρώτησε ο πατέρας της.

«Άρχισες πάλι τα ίδια Πίτερ;» πετάχτηκε η μητέρα της Λίλη.

«Απλώς θέλω να σιγουρευτώ πως ξέρει τι κάνει», αποκρήθηκε εκείνος.

«Μπαμπά, είμαι μεγάλο κορίτσι πια. Ξέρω πως δεν σου αρέσει πολύ η ιδέα να σπουδάσω μουσική και θεωρείς πως θα πεινάσω στη ζωή μου και δε θα βρω δουλειά, αλλά όπως διαπίστωσες κι εσύ μόλις τώρα, οι επιδόσεις μου ήταν εξαιρετικές. Είμαι πολύ καλή στη μουσική και ειδικά στο πιάνο. Και θα σου αποδείξω την αξία μου!» απάντησε δυναμικά η Λίλη.

«Δε χρειάζεται να μου αποδείξεις τίποτα. Αρκεί που είσαι σίγουρη», απάντησε ο πατέρας της.

«Λοιπόν, τι θα έλεγες να αρχίσουμε να φτιάχνουμε τα πράγματα σου; Δεν είναι και δίπλα η Νέα Υόρκη. Θα πρέπει να πας αεροπορικώς. Σε μια εβδομάδα φεύγεις», είπε η μητέρα της. «Έχουμε πολλά να κάνουμε».

Η Λίλη ήταν ενθουσιασμένη, αλλά ξαφνικά το χαμόγελο εξαφανίστηκε από το πρόσωπό της.

«Μαμά...Η Ρίβερ πότε θα γυρίσει; Θα προλάβω να τη δω;» ρώτησε προβληματισμένη.

«Η αδερφή σου είπε πως στις 30 Αυγούστου θα έχει γυρίσει από τις διακοπές, γιατί ο Χάρυ πιάνει δουλειά κι εκείνη ξεκινάει τα μαθήματα. Οπότε υποθέτω θα προλάβεις να τη δεις. Μην ανησυχείς όμως, θα την πάρω τηλέφωνο να τα κανονίσουμε όλα. Μην ανησυχείς γι'αυτό, άστο σε εμένα. Πήγαινε να ετοιμάσεις τα πράγματα σου», την καθησύχασε η μητέρα της.

Η Λίλη χαμογέλασε και πάλι και έτρεξε αμέσως στο δωμάτιο της να φτιάξει λίστα με τα πράγματα που θα χρειαστεί.

Το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα. Επιτέλους ελεύθερη μακριά από το σπίτι να κάνω τη ζωή μου και αυτό που αγαπώ, σκέφτηκε η Λίλη. Ήταν ευτυχισμένη!