o gün 14 yaşındaydım ve 8. sınıfa gidiyordum annemle babam kavga ederek ayrılmışlardı ben annemle kalıyordum annem çok sıkıntılar çekiyordu durumumuz hiç iyi değildi anneme defalarca "babama durumumuzu bildirelim" demiştim ama annem inat edip "o adamdan 1 kuruş bile istemiyorum" diyordu.
bir gün annem beni evde yalnız bırakarak iş aramaya gitmişti bende evde tek başıma kalmıştım, evimiz kiralıktı misafir odasında oturup televizyon izliyordum bir an kapı çaldı koşarak kapıyı açtığımda karşımda ev sahibi kerem amca vardı. Neden geldiğini bilmiyordum, yüzüme rahatsız edici bir gülümsemeyle bakıyordu.
"Annen evde mi?"
"Hayır, neden sordunuz diyeceğiniz bir şey mi vardı, eğer varsa bana söyleyin be annem gelince kendine söylerim."
"Yok yok! ben sadece eve bakmak için geldim." bir an şaşırdım daha önce hiç böyle bir şey diyerek gelmemişti. ayakkabısıyla eve girdi biraz dolaştı sonra yanıma yaklaştı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulamayan...
ChickLitDayanılması en zor acılar, İnsanın içinde gizlediği duygularıdır.