Κεφάλαιο δέκατο όγδοο
Έτρεξε πάνω στο δωματίο της μα χτύπησε η πόρτα και τις έκανε έκπληξη η Ντίνα και η Λία μπαίνοντας μέσα στο δωματίο και είπαν και οι δύο ταυτόχρωνα << γεία σου κορίτσι >> είπαν χαμογελαστά και κάθησαν στο κρεβάτι. Η Ντίνα φορούσε ένα μάυρο φόρεμα με στράς και από πίσω ήταν ανοιχτό, με μαύρα τακούνια με έντονο βάψιμο και τα μαλλία της τα έκανε σγουρά γιατί τα μαλλλιας της Ντίνας είναι ξανθά και ίσια κανονικά. Η Λία έβαλε ένα μάυρο τζίν από πάνω μια μάυρη μπλούζα που τα μανίκια ήταν μαύρο ανοιχτό και είχε μάυρες κλειστές βούλες και πάνω έγραφε ““ the end is only the beginning””, δεν είχε βαφτει πολύ μόνο μάσκαρα και λιπ-πλοζ έβαλεκαι μάυρες γόβες. Η Έλι άνοιξε την ντουλάπα πήρε το μπλέ κοντό φορεμά της με μια σομόν κορδέλα με ένα φιόγκο πάνω κάτω από το στήθος της. Πάνω ήταν αμάνικο. Και κάτω από το φίογκο το φόρεμα άνοιγε και ψηλοφούσκονε ελαφρός. Έβαλε τα μάυρα τακούνια της, τα μαλλία της τα άφησε ανέμελα στο φυσικό τους σχήμα. Βάφτηκε με απαλά χρώματα, έβαλε το αγαπημένο της άρωμας και οκτώμιση ήταν έτοιμη. Την Ζόε με τον Αντώνιο θα τους συναντούσανε εκεί. Αφόυ κατέβηκαν τις σκάλες σιγά σιγά είδαν τον Τζεϊμς να φοράει ένα μάυρο τζίν με ένα άσπρο πουκάμισο και από πάνω ένα μάυρο καλό μπουφάν, το ίδιο φορούσε και ο Αλέξης αλλά σε μπλέ σκούρο χρώμα και τέλος ο Βίκ ένα μάυρο τζίν με μια άσπρη μπλούζα και ένα μάυρο πουκάμισο από πάνω. Αφού χαιρετηστίκαν μεταξυ τους τα δύο ζευγάρια αντάλαξαν ένα φιλί και έφυγαν προς το μπαρ που θα γινόταν ο χορός. Αφού συνάντησαν και τους άλλους η Έλι έψαχνε τον Χάρυ και αφού στεκόταν λίγο πιο πίσω μόνη της ένιωσε ένα σώμα πίσω της και μια βραχνή φωνή είπε << είσαι πανέμορφη >> και γύρισε τα μάτια της. Τον είδε. Εκέι πίσω της να της λεεί αυτά τα λόγια γουρώσε τα μάτια και τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω φορούσε ένα γκρί πουκάμισο και σακάκι με ένα άσπρο πουκάμισο. Τον θαύμαζε. Ήταν τόσο υπέροχος έτσι όπως την κοιτούσε, έτσι όπως ήταν ντυμένος. << σε-σε ευχαριστώ πολύ >> είπε και χαμογέλασε χάνοντας ακόμα μια φορά μέσα στις σκέψεις της. << Θες να χορέψουμε? >> της είπε και ένιωσε ένα ρήγος αγάπης να περνάει από μέσα της. << ναι >> είπε και μιας και το τραγουδί ήταν απαλό πέρασε τα χέρια του γύρω από την πλάτη της και την έφερε κοντα του και αυτή πέρασε τα δικά της στο σβέρκο του και κοιτίοντουσαν μέσα βαθία στα μάτια. Πλέον ήξεραν και οι δυό πως ένιωθαν κρυφά αλλά και έντονα εστήματα ο ένας για τον άλλον. Μετά από λίγη ώρα αφού μπήκαν τα γρήγορα τραγουδία όλοι χορεύαν και έπειναν η Έλι κραντόντας το ποτό της έψαχνε τον Χάρυ μα για κακή της τύχη τον πέτχε με ένα κορίτσι να τον έχει κολλήσει στον τοίχο και να τον φιλάει λέρμαγα στο λαιμό και στο στώμα. Βούρκωσε και δάκρισε. Άφησε το ποτό σε ένα τραπέζι και βγήκε από το μπάρ πληγωμένη για μια ακόμα φορά από τον ίδιο άνθρωπο. Περπατούσε μόνη της και έστριψε μέσα σε ένα στενάκι. Ήταν σκοτείνο, κρύο και υγρό μα δεν την ένοιαζε το μόνο που ένιωθε ήταν λύπη. 'γιατί το κάνει αυτό' έλεγε από μέσα της 'αφού πρίν με κοιτούσε περίεργα, μα τι λέω αυτός με θεωρεί μόνο μια απλή σημμαθητρία το και τίποτα παραπάνω.' και έκλαιγε όλο και πιο πολύ βάζοντας το προσωπο της μέσα στις χούφτες της. Αλλά είχε άδικο. Ο Χάρυ την αγαπούσε πολύ απλά είχε μεθύσει. Μέτα από κάποια λεπτά αφού πέταξε την άλλη από πάνω του έρχοντας πάλι στην πραγμτικοτητα πίνοντας λίγο νερό έψαχνε την Ελίζαμπεθ γιατί ήταν σίγουρος πως τον είχε δεί. Κάθως η Ελίζαμπεθ έκλαιγε άκουσε βήματα να έρχονται προς το μέρος της άνοιξε τα μάτια της και ρώτησε τρομαγμένα << ποίος είναι εκεί? >> απάντηση δεν πήρε παραμόνο εμφανίστηκε ένας άντρας μεγάλος σε ηλικία με σκισμένα ρούχα και τρίπια γάντια στα δάχτυλα, παλία παπούτσια, στο στώμα του είχε ένα τσιγάρο και από το άλλο χέρι ένα μπουκάλι ουϊσκι.
