Κεφάλαιο δέκατο τρίτο
μιλούσαν και κατα τις δώδεκα και πήγαν για ύπνο. Βέβαια κάνεις δεν κοιμήθηκε από τόσο νωρίς. Η Ελίζαμπεθ χαζέυε στο τοίχο του Χάρυ βλέποντας φωτογράφιες του. Μα τι υπέροχος που ήταν έλεγε από μέσα της. Τον ήθελε τόσο πολύ. Ο Τζεϊμς μιλούσε μέσο σκυπε στον Αντώνιο και στον Βίκ που ήταν μαζί και με τον Αλέξη. Ο Πατέρας τους ήταν στο γραφείο. Αφωσιομένος στον υπολογιστή του. Χωρίς να κάνει ούτε ένα δίαλημμα. Η Έλι πείνασε λίγο και σηκώθηκε από το κρέβατι της. Αφού άνοιξε σιγά σιγά την πόρτα της με σιγανά βήματα πήγαινε προς τις τεράστις ξύλινες σκάλες. Μα είδε ένα αγνό φώς από το γραφείο του μπαμπά της. Την άνοιξε σιγά σιγά χωρίς να χτυπήσει την πόρτα και πρίν μπεί καλά καλά μέσα κοντοστάθηκε λίγο πιο πίσω ακούγοντας << έλα τι έγινε με το θέμα μας?.............. τι?????............. μα σου είπα να πας άυριο και να μου τον φέρεις......σκοτωσέ τον αν χρειαστεί σε έιπα....... είσαι άχρηστος............... τι εννοείς δεν μπορείς να σκοτώσεις?? θές να το δοκιμάσω εγώ πάνω σου να δείς πως γίνεται???............μην μου μιλάς εμένα έτσι μην σκοτώσω ότι έχεις και δεν έχεις......... κοίτα πως έχουν τα πράγματα δούλευεις για έμενα και σε κάνω ότι γουστάρω κατάλαβες??...........ναι έγω είμαι το αφεντίκο και δεν χαμπαρίαζω τίποτα έχω ότι θέλω και δεν υπολόγιζω τίποτα με κατάλαβες? Κάνω ότι γουστάρβω χωρίς να ακούσω κανέναν αϊ στο διάολο δηλαδή >> είπε και έκλεισε το τηλεφωνό του και το πέταξε με σιγανό τρόπο πάνω στο γραφείο. Η Έλι τα είχε παίξει. Δεν αναγνώριζε τον πατέρα της. Αυτόν τον άνθρωπο που υποτίθεται αγαπούσε πλέον ξεκίνησε να νιώθει μια αίστηση αηδίας μέσα της γι αυτόν. Δεν ήθελε να του μιλήσει, μάλλον οχι τώρα απλά ήθελε να ηρεμίσει. Έτρεξε τις σκάλες με σιγανά βήματα και έπεσε πάνω στον τοίχο σέρνοντας την πλάτη αργά και βασανιστήκα μέχρι το πάτωμα. Στην μνήμη της ήρθαν τα λόγια του αδερφού της που της είχε πεί κάποτε ““ κοίτα να δείς ο πατέρας από τότε που απέκτησε αυτά τα λεφτά έχει γίνει ένα κάθαρμα μη νοίαζοντας για κανέναν, δεν είναι αυτός που ήταν παλία καταλαβέ το, είναι ικανός μέχρι και να σκοτώσει το καταλαβαίνεις? Σταμάτα να είσαι τόσο καλή μαζί του. Είναι ένας άνθρωπος αδίστακτος για τα πάντα.”” μα αυτή είχε αρνηθεί να τον πίστεψει έλα όμως που τώρα είχε φτάσει στα λόγια του. Σηκώθηκε αργά προσπαθώντας μην κλάψει και σκουπίζοντας τα μάτια της με γρήγορες κινήσεις μη έχοντας πλέον την αίστηση του πόνου μέσα της αλλά αηδίας. Πήγε στην κουζίνα πήρε τέσσερα κομμάτια κεϊκ και ανέβηκε σιγά σιγά την σκάλα μη θέλοντας να ακουστεί στον πατέρα της μα αδύνατο όταν ένα σκαλί έτριξε γιατί η σκάλα ήταν ξυλίνη. Ο πατέρας της βγήκε έξω ανοίγοντας σιγά σιγά την πόρτα << τι έγινε? Το κορίτσι μου πείνασε?? >> είπε τόσο γλυκά κάνοντας για λίγο την Ελίζαμπεθ να νιώσει αγάπη, << ναι μπαμπά πείνασα και κατέβηκα και πείρα λίγο κεϊκ από την κουζίνα >> << καλή σου όρεξη >> της είπε και της έδωσε ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο << ευχαριστώ μπαμπά, καληνύχτα σου >> << καληνύχτα κόρη μου >>. Και η Έλι έφυγε με βιαστικά βήματα προς το δωματίο της αφήνοντας να τον πατέρα της πίσω της να την κοιτάει με απορημένο ύφος.. Αφού μπήκε ο πατέρας της ξανά στο γραφείο βγήκε από το δωμάτιο με αργά βήματα και πήγε στο δωμάτιο του αδερφού της χτυπόντας τρείς φορές << εμπρός? >> μπήκε μέσα και του χαμογέλασε << έφερα να φάμε λίγο κεϊκ παρέα δεν ήθελα να κάτσω μόνη >> << καλά έκανες φουλίτσα έλα κάτσε να βάλω και ταίνια >> << ααα ωραία ποία θα δούμε?? >> << το fast and the furious εφτά, μου το πήρε ο μπαμπάς >> << α ωραία >> και όλο το βραδύ ήταν μάζι η Ελίζαμπεθ προσπαθούσε να ξεχάσει τα λόγια του πατέρα της. Δεν είπε τίποτα στον αδερφό της. Δεν ήθελε να ακούσει πως τελίκα αυτή είχε άδικο μα τον αγαπούσε, ότι και αν άκουσε τον αγαπούσε πολύ..........
Πως σας φαινεται???
