Jeff the Killer

Bıçaklı Bir Gün...

   Jeffrey sesini çıkarmadan odasına çıktı. Sonunda okulun ilk günü yani ertesi gün oldu. Jeffrey ve Liu otobüs durağının yanına gidip otobüsü beklemeye başladılar. Kaykaylı üç genç yanlarına geldi az kalsın Jeffrey ve Liu ya çarpacaklardı. Jeffrey ve Liu aniden ayağa kalktı ortadaki genç büyük ihtimalle grubun lideri "Çocuklar sanırım bu mahalleye yeni birileri taşınmış. Ben Rchal. Hmmm bizimde otobüsü kullanmamız lazım ve bunun için küçük bir ödeme şart." Rchal sözünü bitirir bitirmez Jeffrey'i yere attı ve Liu'nun cüzdanını aldı. Jeffrey aniden ayağa kalktı ve Rchal'i yere itti. Liu sakin ol anlamında Jeffrey'e işaret yapsada Rchal'in bıçak çekmesi Jeffrey'in sabrını taşırdı. Jeffrey "Seni küçük pislik hemen kardeşimin cüzdanını ver ve burdan git!" Rchal "Seninle anlaştığımızı sanıyordum." Rchal elindeki bıçağı Jeffrey'e savurdu. Jeffrey Rchal'in safrasını büktü ve bıçağın Rchal'e saplanmasını sağladı. Rchal yere kanlar içinde yığılırken diğer çocukların saldırdı Jeffrey bir tanesinin bacağına bıçağı saptıktan sonra oğul diğerinin yüzüne yumruk attı. Biraz vakit geçtikten sonra otobüs geldi. Jeffrey Liu'yu kolundan tuttuğu gibi okula doğru koşmaya başladılar. Arkalarına döndüklerinde büyük bir kalabalık yerdeki etrafındaydı. O kula nihayet vardılar. Liu olayı kafasına pek takmadı kardeşinin birkaç çocuğu patakladığını düşündü oysaki Jeffrey için pek öyle değildi. Jeffrey'in içinde daha önce hiç hissetmediği bir mutluluk vardı. Sanki bundan zevk almıştı. Ama durup düşünce aklına polisler geldi ya peşlerindeyse içindeki safra büktü ve bıçağın Rchal'e saplanmasını sağladı. Rchal yere kanlar içinde yığılırken diğer çocukların saldırdı Jeffrey bir tanesinin bacağına saptıktan sonra oğul diğerinin yüzüne yumruk attı. Biraz vakit geçtikten sonra otobüs geldi. Jeffrey Liu'yu kolundan tuttuğu gibi okula doğru koşmaya başladılar. Arkalarına döndüklerinde büyük bir kalabalık yerdeki etrafındaydı. O kula nihayet vardılar. Liu olayı kafasına pek takmadı kardeşinin birkaç çocuğu patakladığını düşündü oysaki Jeffrey için pek öyle değildi. Jeffrey'in içinde daha önce hiç hissetmediği bir mutluluk vardı. Sanki bundan zevk almıştı. Ama durup düşünce aklına polisler geldi ya peşlerindeyse içindeki safra büktü ve bıçağın Rchal'e saplanmasını sağladı. Rchal yere kanlar içinde yığılırken diğer çocukların saldırdı Jeffrey bir tanesinin bacağına saptıktan sonra oğul diğerinin yüzüne yumruk attı. Biraz vakit geçtikten sonra otobüs geldi. Jeffrey Liu'yu kolundan tuttuğu gibi okula doğru koşmaya başladılar. Arkalarına döndüklerinde büyük bir kalabalık yerdeki etrafındaydı. Okula nihayet vardılar. Liu olayı kafasına pek takmadı kardeşinin birkaç çocuğu patakladığını düşündü oysaki Jeffrey için pek öyle değildi. Jeffrey'in içinde daha önce hiç hiss vardı. Sanki bundan zevk almıştı.  Ama durup düşünce aklına polisler geldi ya peşindeyse yani sonuçta iki kişiyi bıçakladı ölüp ölmediklerini bile bilmiyordu. Sonra bir daha asla otobüse binmeyecekti karar verir. Liu olayı çabuk unuttu ama Jeffrey olayı unutmamıştı ve bir zafer kazanmış gibi mutluydu. 

   Akşam eve döndükten 1-2 saat sonra annesi Jeffrey'i aşağı çağırdı kapıda polisler vardı. Annesi "Jeffrey! Bugün üç kişi ile kavga etmişsin ve bu normal bir kavga değilmiş onlar bıçaklanmış! Bıçaklanmış onlar!" Jeffrey hatasını biliyordu suçsuzken suçlu durumuna düşmüştü ve daha kötüsü kavgayı o üç kişinin başlattığını ispatlayacak ne delili nede görgü tanığı vardı. Polis "Bayan oğlunun suçunu kabul etti. Endişelenmeyin çocuklar sadece yaralandığı için en fazla 1 yıl hapis cezası alır." o anda Liu koşarak aşağı indi elinde bir bıçak vardı. Bütün polisler bıçağı görünce silahlarını çıkarıp Liu'yu hedef aldılar. Polislerden biri "Hemen o elindeki bıçağı yere at evlat!" Liu söyleneni yaptı kolunda sanki kavga etmişçe çizikler vardı Liu "Çocukları bıçaklayan bendim! O değildi onları ben bıçakladım elimde kanıtlar var!" Liu yavaşça ellerini havaya kaldırdı. Polis "Tamam suçunu itiraf ettin. Arkadaşlar onu götürelim burdan." Liu'nun kollarından iki polis tuttu ve polis arabasına doğru götürdüler. Jeffrey ne kadar kendisinin yaptığını Liu'nun masum olduğunu desede nafile tek yapabildiği şey polis arabasının ilerlemesi oldu. Jeffrey annesine döndü "Hayır anne ben yaptım! Liu'nun suçu yok." annesi ağlamak üzereydi "Oğlum yalan söylemene gerek yok hepimiz bu suçu Liu'nun yaptığını biliyoruz." birkaç dakika sonra babası geldi Jeffrey odasına çıktığında annesinin babasına olanları anlattığını duyabiliyordu. İlk defa acı duygusunu bu kadar net duyabilmişti. Tüm gece Jeffrey ağladı ve kendisine ağız dolusu küfür etti çünkü abisinin boş yere hapse girmesinin tek sorumlusu oydu...