Çok masal dinledim, çok masal okudum, çok masal anlattım. Nice cadılar, zalimler, hainler gördüm. Çok kötüler, vicdansızlar, sinsiler tanıdım ama Hansel ve Gratel'in Babası kadar hain, zalim, beter birisini tanımadım. Kendinden olma çocuklarını kandırıp ormana götüren ve orada bırakmaya çalışan, birinciye başarılı olamayınca ertesi gün tekrar deneyen, günün birinde çocukları kendi çabalarıyla ce kucakları altınla dolu halde geldiklerinde onları bağırına basan çok hayvan evladı göremezsiniz. İşte Hansel ve Gratel'in Babası böyle it kişilikli, terbiyesiz bir insan evladıdır. İkinci karısının ağzına bakıp öz çocuklarını kurda kuşa yem etmekte bir beis görmeyen, bir saniye olsun vicdanı sızlamayan birisidir.
Küçük Besmele hikayesindeki baba, bu babanın eline su bile dökemez. Hansel ve Gratel'in Babası "su katılmamış bir....!!". Neyse.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Masalların Gerçek Sonları
De TodoÇocuklarımıza neden masal anlatıyoruz? Daha iyi insanlar olsun diye değil mi? Oysa bu masallar daha derin sıkıntılara sebep oluyor olabilir mi? İsterseniz bir de siz bakın bakalım. © Tüm hakları buzdolabındaki çikolata paketinde saklıdır.
