Now, I've Known Love

Chapter One

Chapter One

Punyeta nabutas.

Napatitig ako sa maliit na butas na gawa ng ballpen sa yellow paper ko. Gigil kong pinikit ang mata ko at mahigpit na hinawakan ang ballpen, kunwari di nabutasan yung pesteng papel.

Sa totoo lang sobrang sakit na kamay ko bakit kasi ang daming ebas ng teacher namin at kailangan pa ipasa 'yung solution paper? Kagigil.

Nang maubos na ang front page ng yellow paper na pinagsusulatan ko or better to say binababoy kong papel, mabilis ko itong inilipat patalikod at nagsimula namang babuyin ay este sulatan ng mga kung ano- anong formulas ang kawawang papel.

I hate Physics. Bakit ba kasi naimbento ang physics? 'Edi sana all goods ako, sana hindi mahirap ang buhay ko ngayon. Lord why naman kasi ganon?

"Last five minutes." A stern and strict voice echoed all through out this four cornered room. Napatingin ako kay Ma'am na nakaupo at may ginagawa ata sa laptop niya.

"Saglit lang naman kasi huhu." I whisper slowly, nawawalan na ng pag- asa na matatapos ko 'tong pesteng test.

Malapit na rin naman akong matapos mga tatlong questions na lang makakaalis na rin ako sa hell hole na ito. Unti na lang Nikka! Kaya yan!

I answered first the easy questions then proceed to the hard ones.

Masyado ata akong nakain ng Physics at hindi ko naramdaman ang mahinang pagyugyog ni Jane sa upuan ko. Iritado akong tumingin sa likuran ko where I saw her face, covered with droplets of sweat. Mukha na siya iiyak.

Tinitigan niya ko with her please-help-me-suvive-this-test look.

Pinaningkitan ko siya ng mata at ngumiti ng pagkatamis- tamis. Tinaasan ko siya ng kilay and my smile didn't waver lalo na at mas naaasar siya sa'akin ngayon. Binelatan ko siya. Say the magic word Jane, say it.

She rolled her eyes and there I conclude hindi talaga bagay sakanya ang umirap. Mukha siyang natatae. Charot.

My bestfriend gave her sarcastic smile as she raised her middle finger, I read her lips as she silently say, "Fuck you."

"Oops. Wrong answer. Bye. Wala kang makukuhang sagot sakin." I immediately turned my back at her at nagsimula nanamang magsolve.

I know Jam, frustrated na 'yan ngayon. Pinipigilan ko ang tawa ko ng makitang ang sama ng tingin niya sa'akin. She clenched her teeth, tila pinipigilan ang pagsabi ng magic word na kanina ko pa hinihintay.

I widen my eyes as I look at her paper and then at her eyes. Mahina kong tinapik ang desk niya at tinuro ang papel niya gamit ang aking nguso. And then I slowly grinned at her. Jane looks like she wanted to punch me and throw out of this world.

"Three minutes."

I put my pen down, finally tapos na rin ako. Kanina pa ako nagugutom kasi hindi ako naghapunan kagabi tapos 'di rin naman ako sanay magbreakfast so in the end gutom na gutom ako ngayon.

Nadako ang tingin ko sa likuran kung nasaan si Jane. And there, di na siya mukha tigre na mangangain, mukha n siyang pusa na malapit ng umiyak.

"Nikka... Dali na... Lilibre kita."

Kahit pabulong ang pagkakasabi niya 'non pero grabe yung impact sa tenga ko ng mga salitang binigkas niya. Wow, she really did said it.

Mabilis kong kinuha ang yellow pad ko at pasimpleng inabot sakanya sa ilalim ng upuan. Agaran naman niyang kinuha at tuwang- tuwa akong tiningnan.