First Love Never Die

Chapter 11

Chandria's POV

Isang linggo narin ang nakakalipas  mula nang dinala ko siya sa Hospital,wala parin akong balita kay Ford.Hindi ko alam kung gising na ba siya o kung magaling na ba siya."

Wala akong gana sa anumang bagay..Nag-aalala parin ako...

Nagpa re-schedule ulit ako ng aking flight At sa linggo na ang Alis ko..Dalawang araw na lang at aalis na ako..
Pero bago ako umalis ay dapat magaling na si Ford..gusto kong makita siya..pero ayaw nila akong papuntahin dun kasi ako ang pinagbibintangan nila sa nangyari..

TOKTOKTOK..

Bumalik lang ako sa wisyo ng May kumatok sa aking pinto.Tumayo ako At binuksan.

"Bal,mabuti naman At naisipan mo na rin akong pagbuksan."ilang beses na kasing kumakatok si Blythe nung mga nakaraang araw pero hindi ko ito binubuksan..

"Bakit na naman ba?"sigaw ko sa kaniya. "Kung sesermonan mo na naman ako,pwede tama na..pagod na pagod na ako."naiiyak ng wika ko.
Sobrang protective At maalalahanin talaga ni Blythe pero minsan nagiging over protective na siya at ayaw ko nun...

"Hala siya!!Grabe siya!!Galit ka sis.."sinimangutan ko lang siya.
"Alam ko na naman ang pinagdaraanan mo Bal kaya dadamayan kita diyan..."tinarayan ko lang siya.
"Nga pala Bal,Pinagluto kita ng paborito mong sisig.."ngumiti naman ako sa kaniya..

Alam na alam talaga niya kung paano ako aamuhin..
Minsan na mga lang mag emote yung tao e..

"Gusto mo yun?"tanong niya,tumango naman ako.
"You wish."dugtong niya..Napairap na man ako sa kaniya...

"Joke lang naman Bal.Napaka sensitive naman nito!!Pinagluto nga kita diba??Di ibig sabihin nun,para sayo yun...Kingina tampo agad."

"Hindi kasi nakakatuwa kahit kailan Lahat ng mga biro mo."bumungisngis naman siya.

Bumaba na kami ng kwarto At Kumain...Naging tahimik ang sandali ng biglang basagin ito ni Blythe.

"Aalis kana pala sa Linggo??Sure na ba talaga yan?"tumingin ako sa kaniya At nginitian ko Ito.

"Sure na sure..Alangan namang hindi na naman ako tutuloy."

"Hindi ka na ba dadalaw kay Ford..Malay mo gising na siya."kunware ay Nag-iisip pa ako.

"Pwede mo ba akong samahan?"

"Ano kaba Bal!!May gagawin pa kasi ako,Ikaw na lang kaya mag-isa."

"Ako lang mag-isa??"

"O-Oo,"

"Pero Paano kung pagtulungan nila ako dun."

"Matapang kang tao Bal,Kaya mo yan."

Hindi ko na siya sinagot pa At nagpatuloy lang sa pagkain..

CARL POV

Ngayon ay ang araw ng pagdalaw ko kay Ford sa Hospital.Nabalitaan ko kasing nagising na siya..Bumili ako ng maraming prutas para sa kaniya lamang...

Kumatok ako sa pintuan ng pinag i-stayhang kwarto ni Ford pero wala na mang tao kaya pumasok na lang akong mag-isa..

"Bro..."salubong na bati sa akin ni Ford.Gising na talaga siya..

"Bro...Mabuti naman At nagising kana!!Antagal mong natulog ha!!"tumawa naman siya..
"Nga pala,nagdala ako ng mga prutas...Ilalapag ko na dito ha."tukoy ko sa mesang nasa bandang gilid niya.
Tumango lang Ito..