onu tanımadan önce hayatımın bu kadar boktan olacağını bilmiyordum. eğer bilseydim yine onu tanımak isterdim. gülüşünü , saçlarını , tribini... üzüleceğimi bile bile onu isterdim.
omzumda bir le hissedince irkildim. serra : "benim güzelliğim" , ayzer : "ben iyi değilim yenge" diyerek sarıldım. ayzer : "her geçen gün daha da kırılıyorum"
yengem saçlarımı okşayıp uzun bir öpücük bıraktı. serra : "biliyorum güzelim görüyorum"
ayzer: "ben artık rahat nefes almak istiyorum her onu gördüğümde nefesim daralıyor nefessiz kalıyorum. onun beni istemeyişi bana zehir gibi geliyor"
yengem daha sıkı sarılıp saçlarımı kokladı. en azından yengem yanımdaydı. serra : "hadi gel üşüyeceksin burada kalın bir şeyler giy üzerine" yine beni düşünüyordu her koşulda.
gülümseyerek beraber eve döndük. yukarıdaki odalardan bir tanesine geçip yanımda getirdiğim kıyafetleri üzerime geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
altıma uzun bir şey getirmemiştim. sweatı üzerime geçirdiğimde eteğimi kapatıyordu. umursamayarak odadan çıktım.
hava kararmaya başlamıştı. diğer gelecekler de geldiğinde odun ateşini yakmaya başlamışlardı. kızlar sohbet ederken ben kulaklıklarımı takmış hamakta müzik dinliyordum.
abimler ateşin hazır olduğunu söyleyince kulaklıklarımı bırakıp ateşin başına oturduk. ateşin etrafında daire olmuştuk.
herkes eşi ile yanyana gelmişti. tabi meriçte eşini bulmuştu. yelloz yelda. seçe seçe bu kızı mı seçmişti eş yerine.
bende ediz abimin yanına oturdum. ediz : "güzelim bize gitar çalmak ister misin?" , ayzer : "seni mi kıracağım abicim" diyerek gitarımı aldım. en sevdiğim parçalardan birisi olan kusura bakmayıı çalmaya başladım.
ayzer : "Birden Geldin aklımdan içimden Kalbimde bitmeyen bir parça en temiz yerinden Sahiden Bekleyen en aptal halime gülen Sana kızgın sana hasret yine ben Neden bilmem" barın kafasını kaldırıp gözlerime bakmıştı.
ayzer : " Kusura bakma seni unutamadım" gözlerime belirsiz bakıyordu sanki biz hiç kavuşamayacağız gibi "Bu benim hatam ne yapsam olduramadım Alev alev yanıyor can kafesim Kesilir nefesim seni bırakamadım" sertçe yutkundu ve yanındaki kıza bakıp iğrenir gibi bir bakış attı ve geri bana baktı.
" Kusura bakma seni unutamadım Bu benim hatam ne yapsam olduramadım Alev alev yanıyor can kafesim Kesilir nefesim seni unutamadım Ne yapsam olduramadım Seni bırakamadım "
çalmayı bitirdiğimde herkes eşine bakıyordu bizde birbirimize. daha fazla bakmayıp önüme döndüm. ayzer : "bir parça daha çalabilirim" herkes beni onaylamıştı.
yaklaşık bildiğim bütün şarkıları çalmıştım. her anlamlı şarkıda bana bakmıştı. içkiler geldiğinde içmek isteyenler içkilerini içmeye başlamıştı.
barın ve yelda da içiyordu. yelda elini barının göğsüne getirip okşadı. barında onun yanağını okşamıştı. yelda kendini ona sürtünce gözümden bir damla yaş süzüldü.
yelda : "harikasın" yeldanın iğrenç ağzından bunları duymak çok kötü bir histi. barın: " çok güzlesin" bunu bilerek yapıyordu. acı çekmemi istiyordu.
yelda dudaklarını yaklaştırdığı anda deliye döndüm. hızla ayağa kalkıp kenarda duran içkiyi elime aldığım gibi yanlışlıkla döküyormuş gibi yeldanın üzerine boşalttım.
ayzer : "ayyy çok özür dilerim yeldaaaağğğ" bilerek onun gibi konuşmuştum. yelda : "ahh ne yaptın sen bücür" bana bücür diyordu ama kendisi benden kısaydı.
ayzer : "doğru konuş özür diledim işte" , yelda: "offf barın beni tuvalete götürür müsün?" ah hayır hayır eğer o tuvalete giderlerse orada işi pişirirlerdi.
ayzer : " barın abi zahmet etmesin ben seni götürürüm." diyerek hızla yeldayı tuvalete çekiştirdim.
yeldayı tuvalete sokup temizlemesini beklemeye başladım. yelda : "küçü sürtük bilerek yaptın değil mi?" diyerek haykırdı.
ayzer : "kes!" yelda: "ne kesicem be barın bana ait tamam mı barın beni seviyor ve onunla yatıcam ve sende bizi izleyeceksin ve küçük bir bebek gibi mızmızlanacaksın" diyip güldü.
ayzer: "sen zaten anca erkeklerle yatarsın zaten seni de bu yüzden istiyorlar" yelda saçımdan tutup kafamı mermere vurunca burnumdan kanlar akmaya başladı. elimle burnumu silip doğrulmaya çalıştım.
ama yelda sürükleye sürükleye beni salona getirdi. birden kendine yumruk atınca cığlık attım. kendisine o kadar sert yumruk atmıştı ki bunundan kanlar fışkırmıştı. her yeri kan olmuştu.
yelda : "ahh ayzer yapma lütfen vurma bana" hasta psikopat ben ona zara vermişim gibi gösterecekti. halbuki o bana zarar vermişti.
herkes bir anda bizim yanımıza gelince afalladım. abimle ve elif benim yanıma gelince diğerleri de yeldanın yanına gitmişti.
yelda : "bu sürtük bana vurdu acımadan bana vurdu" dedi ağlayarak. ayzer : " SANA KAÇ DEFA DİYİCEM SESİNİ KES DİYE " öyle bir bağırmıştım ki kimse sesini çıkaramamıştı.
barın: "ne oluyor burada " barın yeldanın yanına giderek saçlarını okşadı. yelda: "b-barın bu bana vurdu" dedi barına sarılarak.
barın bana sert bir bakış attı. barın : "SEN KİMSİN LAN BENİM OLANA DOKUNURSUN" oda benim gibi haykırmıştı.
ediz : "barın haddini aşıyorsun" , ayzer : "bırak abi bana ne yapabilir ki" dedim üzerine yürüyerek. oda benim gibi üzerime yürüdü.
kanlı burnumu elimle silip sert bir yüz ifadesi takındım. ayzer : "BANA BAK OROSPU ÇOCUĞU BİR DAHA SEVGİLİNİ YAKINIMDA GÖRÜRÜSEM , KOKUSUNU DUYARSAM YEMİN EDERİM SENİ VE SEVGİLİNİ ÖLDÜRÜRÜM TAMAM MI LAN? ŞİMDİ SİKTİRİN GİDİN İKİNİZDE" ilk defa bu kadar sinirlenmiştim.
barın bir şey söylemeden yeldanın kolundan tuttuğu gibi evden çıkıp gittiler. onlar gidince ağlamaya başladım.
ayzer : "bana sakın o yelloza inandık demeyin " , herkes yanıma gelip bana sarıldı. bana inanmaları beni mutlu etmişti.
Ancak barının bu hareketleri beni öldürmüştü adeta.
