Save Me, Argon

Prologue

Nagsitayuan ang balahibo ko habang nakatingin sa walang buhay kong ina. Pakiramdam ko tinakasan ako ng lakas. My knees were trembling in fear as my eyes couldn't believe what I just witnessed.

w-what is... this?

Marahas  akong umiling-iling. "No..." I whispered looking at her unrecognizable face "mama..."

I held her hand and lead it to my cheeks. That's when my tears started to fall down.

"She's dead." My brother whispered that made my body surrendered on the ground with my dying hope.

"Wala na si tita at dahil 'yon sa ayaw niyang manatiling nabubuhay na ikaw ang sinisisi. She told me that yesterday. She can't stand it. She loves you...  Tita Amira loves you, A."

Pinilit kong abutin ang malamig kamay ni mama  at dinampi ito sa aking pisngi.

"Mama wake up..." I sobbed, "please. Let's go home. Let's go home, 'ma."

Gulat kaming napalingon sa pinanggalingan ng putok ng baril. "CLOSE THE GATE!" nagsisisigaw na lalake ang nakita naming may hawak na baril.

"Kyahh!" Nagsipagtakbuhan ang mga estudyanteng nakapalibot kanina ng barilin nang nagwawalang lalake ang dalawang guardia.

"I SAID CLOSE THAT FUCKING GATE!" tumakbo palayo ang mga guardia sa takot.

Humigpit ang yakap ni Argon sa'kin ng bumaling sa amin ang lalake.

Nanlaki ang mata ko ng itutok niya ang baril sa direksyon ko.

"You!" He shouted looking at me. "You killed her! Pinatay mo si Amira! " Nanggagalaiting sigaw niya. "I will kill you!"

Naramdaman ko ang pagkalas ni Argon sa yakap. Sa isang iglap ay nasa harapan kona ito.

Sobrang bilis ng nga pangyayare, ni hindi ko ito mahimay himay sa utak ko. What the fuck is happening?

Now we found ourselves between the huge gate if our school.

Nanlamig ako.

Mabilis na lumapit ako sa gate. "Kuya. Robin! Anong nangyayare? Tell me, makakalabas pa ba kayo?" Nag uunahang muling tumulo ang luha ko. "Kuya!... Kuya wag mo 'kong iwan! Ikaw nalang ang meron ako. Kuya halika na... Umuwi na tayo." Pagmamakaawa ko.

"Mag iingat ka."

"K-kuya..." I felt so hopeless.

"Argon ikaw na ang bahala sa kapatid ko. May tiwala ako  sayong gago ka.  Protect her at all cost I beg you."

"I'm asking for the same, Argon." Robin said.

Tinignan ko siya. "R-Robin. "

Is running necessary?

"Don't worry about me. Azure and Alpha is here to protect me just like what you always do. I promised to behave here." She withdraw her hands. "S-Sige na..." Her eyes went teary. "Tumakbo kana."

Run to escape.

"Run Ace." Alpha said with a weak smile "Malapit na si Tito Terry."

Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan ang palad niyon. "I wish I could stay longer by your side. But, this is all for you."

Napaawang ang labi ko.

Alpha.

Survive. I need to survive. I need to go back. I need to let him pay for what he did.

Run.

I was running relentlessly.

I need to strive and get back to make him pay for everything he took from me.

Humigpit ang yakap ko kay Argon

"Hindi ko kakayaning pati ikaw mawala sa 'kin."