Batan gemiyi terk edendin sen yeniden
Terk edilmiş bir kaptan bıraktın yine yalnız bir gemide.
Sana olan hislerim doğrulsa da yeniden
Gittin ya, alabora olduk biz bu gemide
Sahi neydi iklimi bana bakarken gözlerinin
Uğrarken mi terk etti bulutların güneşimi
Sahi neydim? Bir baharlık hevesin mi
Ne zaman terk etti, gökyüzün mevsimi mi?
Bilirim zeval olmaz elçiye, dil kalbin aynası
Bilirim ki kalpte olmayanı dil dökmez haybeye
Dilinde dolandırdıklarını anlamayışım
Sürükledi kalbimi alışılabilir bir sensizliğe
Alışılırdı sessizliğe, bağlanmasaydım gürültüne
Alışılırdı her şeye, olmasa yaşanılanlar
Gökyüzü sensizde maviydi nasılsa,
Güneş sensizde doğardı.
Hayat sensizde olabilirdi mesela güzel.
Yazıldığı gibi durmuyordun hiçbir satırımda
Fazlaca, evet bir hayli fazlacaydın hatırımda
Aslında hiçbiri değil de, en çok acıtan şey beni
Yazdıklarımdan daha mübalağaydı yasamak seni
