NO:308

18 2 1
                                    

"annee noldu o kim ?"
Parmağını ağzına doğru götürerek sessiz ol işareti yaptı . Ve adam birşeyler diyor . Anlamadığım bir şekilde içimden bir his babama birşey olduğunu söylüyordu  . Delisin oğlum , sen iyi misin kardelen . Ne demek babana birşey oldu . Aklından bile geçirme . Ne olucak Allah aşkına . Yine içip sızmıştır belk... Düşüncelerimin sonunu getiremeden annem dizlerini çöktü ve ağlamaya başladı. Bir yandan ne olduğunu öğrenmeye çalışan , bir yandan da annemi sakinleştirmeye çalışan ben . Ne olduğunu anlamadan annemi teselli etmeye çalışıyordum . Sanıyorum ki sormanın vakti .

"Annee ağlama hayır hayır noldu annem benim ne olmuş babama . Annee!"
Annem bir yandan göz yaşlarını durdurmaya bir yandan da ne olduğunu anlatmaya çalışıyor
"Evet anne , seni dinliyorum ,ne oldu ?"
"Kızım ,canım kızım "
" Anne hadi"
"Hastaneye gidiyoruz canım benim . Baban trafik kazası geçirmiş . Durumu ciddi . "
"Ne ,ne ,ne ?? Hayır ne demek kaza geçirdi. Ne demek ağır yaralı . "
"Sen ne bekliyorsun karşımda kızım . Koş ,koş kardelen koş . "
Gözyaşlarım damlaya damlaya koştum hemen ceketimi alıp çıktık . Ellerim titreye titreye arabaya bindim ve sürmeye başladım . Adamın tarif ettiği hastaneye gittik . Ve sonunda ...

Hastaneye geldik ama herşey o kadar karışık ki . Kalabalıkta koşmak mümkün değildi . Hızlı adımlarla yürümeye karar verdik . İnsanlara çarpa çarpa ilerliyorduk .
"Hanımefendi önünüze bakın ."
Annem sinirli bir şekilde
" Bak adaam sen suus . Yoksa senin sonunu getiririm . Şimdi önüne dön "
Adam gözlerini devirdikten sonra aşağı inmek için hemen merdivenlere yöneldik .

İşte orası . Babam orda . AMELİYATHANE de . Allah'ım ne acı bir durum . Sen bana sabır ver . Şuan dua etmekten başka elimden birşey gelmiyor . Sadece öyle bakıyorum ve hep bakıcam...

Sonunda ... Babam çıktı . Sanki acı çekiyordu . Veya ben öyle hissediyordum . Canım babam burdan hepbirlikte eve dönücez

Yoğun bakım ünitesine doğru götürüyorlardı. Annem babamın kolundan tutmaya çalışırken ağlıyordu . Ama dokunmasına izin vermemişlerdi . Ben mi? Bende ne yapıcağımı bilememiş bir haldeydim . Duvara sırtımı yasladım ,elimi başımın arkasında kenetledim ve ağlamaya devam ediyordum .

"Mertt babam ,babam trafik kazası geçirdi . Durumu ciddi . Lütfen buraya gel ,lütfen "
"Ne !trafik kazasımı nasıl olmuş ? Şuan iyi mi ?"
"Meert soru sormayı kes . Buraya gel. Annem de çok kötü oldu . Ben onu sakinleştiremiyorum . Çünkü aynı duyguları bende yaşıyorum ."

Burda zaman geçmek bilmiyor . Kafamın içinde bin birtürlü soru var .
Yerimde duramıyorum. Bir sağ bir sola sallanıyordum

"Kardeleeen!"
Geldi . Mert gelmişti .
"Mert ben çok kötüyüm . Elimden birşey gelmiyor . Söylesene ne yapmalıyım . Babam için ne yapmalıyım . Böyle olmaz . Oturamıyorum zaten . Üşümememe rağmen titriyorum "

"Kuzum ağlama canım benim . Bak senin elinden şuan hiçbir şey gelmez . Şunu bil ki bu senin suçun değil . Doktorlar zaten gerekenleri yapıyorlar . Lütfen bunun için kendini harap etme."

Anında Merte sarıldım . O benim yarımdı. Ona sarılınca kendimi daha güçlü hissediyordum . Bu yüzden ona sımsıkı sarıldım . Bir kaç dakika boyunca sarılmaya devam ettim .

"Mert babamın yanına gidelim mi ?"
"Gidelim tabi . Hem durumunu da öğrenmiş oluruz . Annen de orda sanırım"
"Evet annemde orda ."

Hızlı adımlarla yürüyorduk . Danışmana, babamın kaldığı odayı sorduk.

"Mert burası . NO 308. "
"Evet . Burası "
" Sanırım içeri giremiyoruz . Doktor gelse de sorsak durumunu "
"Kardelen doktor geliyor . Ama neden koşarak geliyor ?"

Doktorun yolunu keserek
"Doktor bey ,doktor bey . Babamın durumu nasıl . Lütfen bilgi verin ,lütfen."

Beni iterek hızlı bir şekilde arkasından gelen 3,5 hemşire ile içeri daldı .

"Mert . Ben şuan herşeye hazırım . Ama sizde benim için hazır olun . "
"Hayır kardelen . Sandığın olmıyacak . "
"Kahretsin ki bu hayattan nefret ediyorum . Ölmek istiyorum ."
"Kardelen sakin ol . Ölmek bu kadar basit bir şey değil . Başımıza sıkıntı geldiği zaman isyan ediceksek bence hiç yaşamayalım . Benim bildiğim Kardelen güçlüdür . "

Ağlamaya devam ederken doktor içerden çıktı .
"Ba-babam iyi değil mi ona birşey olmadı"

Annem de şimdi geldi yanımıza . Benle birlikte o da sordu .

Doktor hemşirelere seslendi :
"Odayı boşaltabilirsiniz..."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 09, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin