Tesadüf

Lütfen uyan!

Hala uyanmamıştı, birazdan bir odaya götüreceklerdi.

Doktorun çıktığını gördüğümde yanına koştum.

"Doktor bey Alaz nasıl?" Merkalı gözlerle bakıyordum ona.

"Şu an durumu iyi ama yeni, taze, iyileşmemiş bir bıçaklama var, aynı yerden tekrar bıçaklanmış, ameliyatta zorladı, geçmiş olsun" dedi ve gitti

İyleşmemiş bir bıçaklama var.

İyleşmemiş bir bıçaklama var.

İyleşmemiş bir bıçaklama var.

Bu cümle defalarca aklımdan geçti, doğrumu duymuştum ?

Alazın daha iyileşmemiş yarasına yara katılmıştı.
Masal sen niye onu önemsiyorsun, ailesi şu an burada yokken sen niye varsın? Doğru söylüyorsun iç ses ama onu bırakıp gidemem.

Sahiden.
Ailesi niye yok?
Haberi almış olmalılardı değilmi?
Alaz'ın telefonu burdamı?

Son sorumla beraber aklım yerine geldi ve Alaz'ın odasına koştum.

Içeri girip ona baktım, uyuyordu, Kahverengi saçları alnına düşmüş ve terlemişti.

Komedine bakınca telefonun orda olduğunu gördüm elime aldım ve açtım Allah kahretmesin şifresi vardı. Oflayıp  elimi enseme koydum .

Elimin titrediğini hissederken telefona baktım.

'Hatun' Yazıyordu, annesi olabilirdi değilmi?

Açtım, bir kadın sesi.
"Oğlum nasılsın?"

Başka bişey isteseydim olmayacaktı.

"Hanımefendi, oğlunuz Alaz hastanede" dedim

"Ne ne oldu oğluma? Sen kimsin? çabuk söyle hangi hastane?" hastanenin ismini söyledim, beni kesinlikle sorgulayacaktı. Sorgulamaktan hoşlanmam.
Şu an halime yanacak değildim be.

Alaz sayıklamaya başladığında yanına gittim.

"Bunu bana sen yaptın...... baba" Ne yapmıştı babası?

"Senin yüzün-den ol-....... oldu" kesik kesik bişeyler daha mırıldanarak geri uyudu.

Babası yüzünden ne olmuş ki?

Lütfen uyan Alaz.

Cihaz aniden ötmeye başladığında ne yapacağımı şaşırdım ve kapıya çıkıp bağırmaya başladım.

"Hemişire, yardım edin" 2 hemşire hemen geldi ardından bir tanesi koşarak gitti, hemşire doktorla geri gelince camın yanına koştum.

Perdeden bakmaya başladım. İyiydi, iyi olmalıydı.

Doktor çıktı ve kalbinin durduğunu söyledi. Şu an iyiydi kalbi tekrar atmaya başlamıştı.

Yüreğim ağzıma geliyordu 'Kalbi durdu' dediğinde.

Derin bir nefes aldım.

Odaya girip koltuğa oturdum ve onu seyretmeye başladım.

Saçı başı dağınık, hafif aralıklı dudakları ve haraket eden parmağı.

Onu dakikalarca seyretmekten sonra gözlerimi yavaşça kapattım.

"Oğlum Alaz." bir kadın sesiyle yerimden sıçradım. Gözlerimi açtım, annesiydi anlaşılan.

Beni görünce aniden belli belirsiz bir nedenle bana saldırmaya başladı.

"NE YAPTIN SEN OĞLUMA, HADDSİZ, KİMSİN DE BİZ   YOKKEN SEN VARDIN?"