1 maand later
Mila Anderson
Ik zucht als ik mijn werkrooster bekijk voor de komende maand. Bijna elke vrijdag en zaterdagavond sta ik ingeroosterd. Vanavond begin ik al. Ik neem een slok van mij thee en geniet van de smaak.
Ik krijg wel goed betaald, dat verzacht het dan wel enigszins. En de locatie is ook niet mis. Midden in het centrum van Amsterdam. Elke avond zit het stampvol.
Ik loop naar beneden en zet mijn lege mok in de vaatwasser. Zo te zien is er niemand thuis deze vrijdagmorgen. Ik kijk op de klok en trek vervolgens snel mijn jas aan. School begint over een klein kwartiertje en het is zeker 20 minuten rijden. Snel gris ik mijn moeders autosleutels van het aanrecht en loop naar buiten.
*****
De lessen lijken wel saaier te zijn dan anders. Vooral Geschiedenis was niet te doen. Ik slaak een zucht van opluchting als de bel eindelijk gaat. Pauze! In mijn eentje loop ik naar mijn kluis. Ik prop mijn boeken erin en sluit hem vervolgens.
'Hey!'. Hoor ik een bekende stem.
Ik draai me om en glimlach. 'Kelly!'. Ik geef haar een knuffel. Samen lopen we naar de kantine en we nemen plaats aan onze vaste tafel. Kelly neemt plaats naast mij.
Na de dood van Ally is Kelly een ontzettende steun geweest. We waren altijd al vrienden maar die band is zeker sterker geworden. Ik ben haar ontzettend dankbaar.
Ik bekijk mijn lunch en besef me dat ik eigenlijk helemaal geen honger heb. Ik wil wel wat eten en dus prop ik toch maar een broodje naar binnen. Ineens voel ik een paar handen op mijn schouders. Ik draai me niewschierig om en zie dat het Chris is.
'Mila!' zegt Chris. Ik glimlach naar hem als hij plaats neemt tegenover me.
'Hoe is je dag?' vraag ik hem.
Hij rolt zijn ogen. 'Verschrikkelijk, maar hierna hebben we weekend, daar hou ik me maar aan vast'.
'Dan moet je wel zorgen dat je dit keer oplet in Settels zijn les'. Zegt Kelly lachend. Ik moet lachen. Vorige week moest Chris het hele weekend strafregels schrijven voor die man. En dat omdat hij zat te slapen in zijn les.
Chris rolt zijn ogen 'Ja lach maar'.
Kelly begint snurkgeluiden te maken en ik moet lachen als Chris haar een dodelijke blik stuurt.
'Hebben jullie Brian eigenlijk nog gezien vandaag?' veranderd Chris het onderwerp. Ik haal mijn schouders op en schud mijn hoofd.
'Hij zal wel weer bij Stacey zitten' zegt Kelly stug. Brian heeft een paar weken een relatie gekregen met Stacey, een meisje bij ons op school, en sindsdien lijkt hij alleen nog maar daar oog voor te hebben.
'Ze is best aardig' zegt Chris. Kelly kijkt hem geërgerd aan. We weten allemaal waarom ze zo prikkelbaar doet. Ze vond Brian altijd al leuk. Ik heb haar altijd gezegd dat ze naar Brian toe moest gaan om het hem te zeggen maar ze wilde nooit. En nou is hij dus met iemand anders.
Ik zie een paar meisjes uit de tweede klas de kantine inlopen. Eentje heeft een 5 seconds of summer t-shirt aan en als ik er naar kijk krijg ik kippenvel. Ik zucht. Ik moet me er echt overheen zetten, maar het lukt gewoon niet. Het waren Ally haar idolen. Als ik ze zie dan komt alles gewoon weer naar boven. Het ongeluk. De begrafenis. De huilende gezichten van haar ouders...
*****
Als ik thuiskom staat mijn moeder in de voortuin. 'Mila!' roept ze verrast. Ik moet stiekem wel lachen. Ze ziet er altijd zo gek uit. Vandaag heeft ze een groene wijde broek aan en een rood bruinig truitje. Haar roze schoenen maken het helemaal af. Of nee, dat doet het hoedje al.
Maar het is mijn moeder en ik hou van haar. Ik ben er zelfs een klein beetje trots op dat ze zich zo durft te kleden.
Niet dat ik het zelf zou doen.
'Mam!' roep ik en ik geef haar een kus op haar wang.
'Eet je mee vanavond?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd.
'Ik moet werken sorry'.
'Giel ook?'. Ik zie hoe ze haar nieuwsgierigheid wil verbergen maar ik snap ook wel wat ze bedoeld. Giel is een collega/vriend van me en mijn moeder vind ons uitzonderlijk goed bij elkaar passen. En dat laat ze zo nu en dan ook goed merken.
'Jepp'. Ik lach even. Ik heb haar al gezegd dat er niks is tussen Giel en mij, maar ze geeft niet op. Zo is ze gewoon. 'Maar hij staat de hele avond in de keuken'.
'Jammer hoor'.
Ik rol mijn ogen en mijn moeder lacht even kort. 'Zal ik je brengen naar je werk?'.
Ik knik 'Graag!'.
'Oke maar laten we eerst even gezellig wat drinken samen'. Ik knik en volg mijn moeder naar binnen.
*****
'Jemig wat is het druk!' Zeg ik zodra ik binnen kom. Joop, mijn baas, knikt instemmend.
'Werk aan de winkel dus, je schort hangt daar'. Zegt hij en hij wijst naar een rek. Ik zie meteen mijn schort en trek hem aan.
De avond verloopt heel soepel. Dat is ook voor het eerst. Normaal laat ik minstens 3 borden vallen. Ik pak wat schoonmaakmiddel en maak een lege tafel schoon zodat de volgende klanten er kunnen plaatsnemen. Dan loop ik naar de keuken en ga op een leeg aanrecht zitten.
Giel staat voor me druk te koken. Hij kijkt me aan en glimlacht. 'Heb je even pauze?' vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb even niks te doen'.
'Oh nou je mag wel helpen koken'. Zegt hij spottend. 'Als je toch niks te doen hebt'
En net op dat moment kom Joop de keuken in. Als hij me ziet wenkt hij me.
Ik kijk naar Giel en grijns. 'Sorry man, heel jammer, maar ik moet weer verder'. Ik geef hem een vette knipoog.
Ik hoor Giel nog lachen als ik naar Joop toe loop.
'Ja?'. Vraag ik hem.
'Er zijn 4 nieuwe gasten, volgens mij zijn ze Engels, of nouja ze spreken Engels. Ik weet dat die tafel niet in jouw deel van het restaurant valt maar Evelien is bezig en ik zou het fijn vinden als je ze gaat bedienen'.
'Tuurlijk'. Zeg ik en Joop geeft me een klein duwtje richting de uitgang van de keuken. Ik zucht even zacht en haal mijn papier en pen uit mijn borstzakje. Ik haat Engelse klanten. Ik kan wel Engels maar het komt er altijd belachelijk uit.
Ik zig zag om de tafels. Het is een heel groot restaurant dus je bent altijd bezig.
Ik loop richting tafel 76 en ga met een gebogen hoofd bij de tafel staan. Als ik opkijk zie ik 4 paar ogen me onderzoekend aankijken.
En dan gaat een schok door me heen.

JE LEEST
RUDE
RomantizmMila Anderson was 15 toen ze haar beste vriendin verloor. 5SOS heeft ze daarna afgezworen. Het waren de idolen van Ally en Mila kan het niet aan om naar ze te luisteren zonder terug te denken aan Ally en het verschrikkelijke ongeluk. Nu een paar ja...