"Benimsin küçük! Eğer şu an nefes alıyorsan bunun sebebi benim. Her şeyinle bana aitsin. Aldığın nefesten, kalbinden, bedenine kadar..."
Titrek nefesi odada yankılanırken bakışlarını sabitlediği ellerinden kaldırdı genç kız. Korkuyordu... Karşısında duran adamın buram buram "Tehlikeliyim!" diye bağıran vücudunu süzdü yavaşça.
Bakışları çarpıştığında aralarındaki kısa mesafeyi arşınladı Emir Ateş Mirzan. Şimdi aralarında nefeslerini duyumsayacak kadar bir aralık kalmıştı. Ilık nefesi genç kızın yüzünü yalıyordu adeta.
Geniş omuzlarının sarsılışını izledi adamın, Nisan. Usulca kalın kollar beline dolandığında vücudundaki tüm kanın yüzüne toplandığını hissetti. Ellerini adamın kollarına sabitleyip güç almak istercesine tutundu. Yoksa birazdan şuracığa düşüp bayılacaktı.
Adam, genç kızın kollarının arasında titreyişini farkettiğinde biraz daha sıkılaştırdı belindeki kollarını. Onu böylesine vücudunda hissetmeyi çok beklemişti. Şimdi tenlerinin üzerini örten kumaş parçaları bile umrunda değildi. Tenlerinin ısısı adeta bunu beklermiş gibi birbirine karışıyordu.
Hasret kaldığı dudaklara uzanmadan önce fısıldadı adam;
"Karanlığıma hoşgeldin küçüğüm."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GRİ TUTKU
ChickLit- Hayat, Emir Ateş Mirzan'a adil davranmamıştı hiçbir zaman. Ve bu seferki adaletsizliği ise küçük bir kızdı. Gri bir tutkuyla sarmalanmış iki kalp, iki nefes, iki yemin... Adalet yerini bulacaktı.
