~3~

325 23 2
                                    

Gözlerimi yerden ayırmadan kolidorda yürümeye devam ettim.Dün akşam ki olaydan beri gözlerimi kapatmaktan korkar omuştum.Sabaha kadar uyumamıştım.Bu yüzdende gözlerim kan çanağına dönmüştü. Ve uykusuzluktan olacaktır ki birinin beni takip ettiği hissine kapılmıştım.Adımlarımı hızlandırarak kimya sınıfına girdim.Kapıyı kapatıp derin bir nefes aldım.
Kapıya yaslanıp kafamı çevirdiğimde karşımda dün beni kurtaran adamı görmemle çığlığı bastım.Geriye doğru adım attım ve masada duran kitaplardan bir tanesini elime aldım hiç konuşmadan ona doğrulttum.Alay eden bir bakışla
-"Cidden mi?"dedi yavaş yavaş bana doğru yürümeye başladı.Bende geriye doğru yürüyordum ta ki sırtım sert duvara çarpana kadar.Ona salladığım kitabı alıp yere fırlattı.Yeniden çığlık atmaya başlamıştım.Eliyle ağzımı kapayıp beni duvara sabitledi.Nefesini suratımda hissediyordum.Artık hiç şansım kalmadığını anlamıştım son duamı etmenin zamanı gelmişti.
-"Eğer bağarmıyacağına söz verirsen seni bırakırım."dedi .Gözlerimi açtım gayet ciddi bir tavrı vardı.Başımı salladım.Elini yavaşça çekti ve bir adım geriye gitti.
-"Ben,ben hiçkimseye birşey söylemem bana birşey yap..."sözümü yarıda keserek konuşmaya başladı
-"Korkma öyle bir niyetim yok."Gözlerimi kısıp ona anlamsızca baktım.Konuşmaya devam etti
-"Güven bana ,sana zarar vermem."gözlerimi ondan ayırıp yere bakmaya başladım,yutkundum
-"Ne olduğunu biliyorum...Kurtadam."dedim.Gözlerimi ona çevirdiğimde sırıtıyordu
-"Araştırmışsın."dedi.Hiçbirşey söylemeden hafif bir gülümseme ile ona baktım.Garip bir şekilde ondan hiç korkmuyordum artık.
Birkaç dakika ikimizde hiçbirşey söylemeden birbirimize baktık.Sessizliği bozan o oldu.
-"Artık gitmeliyim."dedi ve kapıya yöneldi.Deli gibi atan kalbimi umursamayarak
-"Kimsin sen?"dedim.Yüzünü tam göremesemde yeniden gülümsemeye başladığı anlaşılıyordu.
-"Ben Derek."dedi.
-"Bende Tiffany."dedim anında.Kafasını yeniden bana çevirip memnun oldum anlamında bir hareket yaptıktan sonra kapıdan çıktı.Ben ise hala duvara yaslanmış aptal aptal sırıtıyordum.Birden kolidorda Jack'in sesi duyuldu
-"Bir çığlık sesi duydum sen iyimisin."
-"Ah evet herşey yolunda."
* * * * *
Kalabalığın içinde okuldan çıkıp arabanın olduğu yöne yürüdüm.Jack'i arabaya yaslanmış,bir kızla konuşurken görünce resmen ağzım bir karış açılmıştı.Yüzümde bir gülümseme oluştu,birkaç gündür mutlu görünmesinin sebebi buydu demek.Yanlarına gidip gitmemek arasında tereddüt ettim ama onları uzaktan gözetlermiş gibi olmamak için yanlarına doğru yürüdüm.Kız beni görünce gamzelerini çıkararak gülümsedi,bende karşılık verdim.
-"Jack,arkadaşınla tanıştırmayacak mısın?"dedim.Tam konuşacaktı ki kız elini bana uzattı ve
-"Ben Vanessa."dedi.Elini sıktım
-"Bende Tiffany,Jack'in ablasıyım."dedim
-"Jack,sizden bahsetti."dedi. Jack söze girdi
-"Vanessa'yla edebiyatta ve tarihte aynı sınıftayız."dedi.Gülümsemekle yetindim.Tam o sırada bir korna sesi duyuldu,üçümüzde kafamızı aynı yöne çevirdik.Vanessa bize dönüp
-"Babam geldi,görüşürüz Jack,görüşürüz baya..."sözünü kesip
-"Sadece Tiffany de."dedim.Gülümsedi ve arkasına dönüp yolun kenarında bekleyen kırmızı arabaya koştu.O giderken Jack onu hayran kalmış bir şekilde izliyordu ve bende Jack'i .Araba gözden kaybolduktan sonra Jack kafasını çevirdi ve göz göze geldik.Utanmış olacak ki kafasını eğerek yüzünü sakladı.Bende onu daha fazla utandırmamak için hemen arabaya bindim Jack'de arkamdan arabaya bindi.Arabayı çalıştırmadan önce.
-"O...Çok tatlı."dedim.Gözlerini kaçırarak gülümsedi.Bende daha fazla oyalanmayarak arabayı çalıştırdım.
*********************************
İşte yeni bölümmm!Uzun olacak demiştim ama kısa oldu maalesef.Neyse yarında bir bölüm daha yayınlayacağım :D
Bu arada bu hikayeyi çok istekli yazıyorum devam ettirmek istiyorum ama voteler & yorumlar az -_-
Düşüncelerinizi yorumlarda belirtin lütfen!
Haa bide karakterleri ekledim bi bakın :) Multimdia'da Jack var

My Odd Life (Derek Hale Fan Fiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin