B me' minsung

11./Uykusuzluk Ve Biraz Da Sen./

-Özet-

Ben de ellerimle okul gömleğini tutarken oluşan atmosfer yüzünden çoktan gözyaşlarım süzülmeye başlamıştı;

" Gideceğim okulda nefes bile aldırılmayacak bana. Sen geldiğinden, hyunjin ile tanıştığımdan beri yaşadığımı kendimin de 18 yaşında bir genç olduğunu hissetmeye başlamıştım. Şimdi o eski aptal günleri bile aratacak bir okula transfer oluyorum."

Ellerini yüzüme doğru götürüp silerken konuştu;

" Nasıl olacak bilmiyorum ama halledeceğim, tamam mı? Sadece ağlama artık ve güzel gözlerini yorma. Nasıl halledeceğim sorgulama derse git ve hep yaptığın gibi dersi dinle olur mu?"

Cevaplamama fırsat bırakmadan hızla kulübeden ayrılırken arkasından şaşkınca bakakalmıştım.

Neyi, nasıl halledebilirdi ki?

-11. Bölüm-

Minho ile aramızda geçen konuşmadan sonra onu bir daha görmemiştim, derslere girmemiş ve okula gelmemişti.

Şu an ise annem beni almaya gelmediğinden dolayı Hyunjin ile metroya doğru yürüyorduk. Ona olan tüm saçma olayları anlatmıştım.

"Aslında bakarsan fena fikir değilmiş."

Soran gözlerle ona bakarken konuştum;

"Ne fena fikir değil?"

"Minho'nun kaçırma fikri."

Bıkkın bakışlarımı ona yolladım;

"Tamam kusura bakma ciddi olmam gerek. Acaba anneni mi kaçırsak böylece seni rahat bırakır."

"Lütfen sadece mantıklı cümleler için aç ağzını Hyunjin."

Hyunjin ile metroya bindiğimizde elime telefonumu almış ve herhangi bir bildirim için bakmıştım fakat hiçbir şey yoktu.

Minho'yu merak ediyordum.

---

Ayakkabılarımı çıkarırken aynı zamanda cebimdeki anahtarı çıkararak kapıyı açıyordum.

Ayaklarımla çıkardığım ayakkabılarımı duvar kenarına iteklerken içeriden gelen tanımadığım bir sesle meraklıca içeri süzülmüştüm.

Koridoru ses çıkarmamaya özen göstererek geçmeye çalışırken aniden yanımdaki odamın kapısı açılmış ve içeri çekilmiştim.

Şaşkınca ağzımdaki eli ile karşımda duran Minho'ya bakarken o da bağırmayacağımı anlayıp elini çekmişti.

Şaşkın bakışlarımla ona bakarken konuşmuştum;

"Ne işin var senin burada, kaçırma saçmalığı konusunda ciddi miydin yoksa?"

"Seni kaçırmamı istediğini bilseydim hazırlıklı gelirdim ama üzgünüm şu anlık öyle bir niyetim yok."

"O zaman ne işin var burada, benim odamda?"

"Kayınpederinle seni istemeye geldik seslerini duymadın mı? Galiba kahve yapman gerekecek bize."

Anlamaz gözlerle ona bakarken devam etti;

"Halledeceğimi söyledim değil mi? Babam annenle notlar konusunda bir yanlışlık yapıldığını ve benim bir serseri olmadığımı bu yüzden okuldan gitmene gerek kalmadığını konuşmak için geldi. E ben de müstakbel annemi görmeyi kaçırmak istemedim arayı sıcak tutmak lazım bir de sizin eve gelmişken odanı görmemek olmazdı o yüzden tuvalete diye çıkıp buraya geldim."