Göz yaslarım yavaş yavaş döküldü. Ben yine donmuştum. Yavaşça poseti actigimda ise bi hediye paketi vardi üstünde canim kizim falan yaziyodu actigim da ise o çok istediğim barbi bebek vardi. Tabi ki de acmicaktim paketini. Hem de hic. Aklim çok bulandi. Napicagimi bilmiyodum. Hani çocukken buyuyenler vardirya bende onlardan olmuştum artik. Bu yeterince agir bir aciydi. Dayim bana karsi o kadar soğuktu ki. Eve yürümeye basladik. Eve gittiğimde annemgil odama girmeye calistilar falan ama kitlemistim kapimi uzandim yatağa sadece düşünüyordum ama neyi düşündüğümü bile bilemez vaziyetteydim. Sonra kapi acilmaya calisti ve ardından masum bir ses " ablaa" bu ses dayimin küçük kizi olan edanin sesiydi. Dayanamazdim bu sese hemen aciverdim kapiyi ve ona sımsıkı sarildim. Henüz 2 yasindaydi. Ve o sanssizdi galiba dedesini hic taniyamamisti bile. Hayatin garip olduğunu bu zamanlar anlamistim. Belki de toprak en sevdiklerimizi aldiği için bu kadar güzel kokuyodur. Acimasiz olan hayat miydi insanlar miydi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir yudum hayat
ChickLitbir kız babası gibi gördüğü dedesini kaybediyor. Oz babasi annesinin karnındayken kizi terk ediyor.oz babasini hic tanımayan ve ask arkadaş okul dersler derken birde siyasete karisiyor hayati cikilmaz hale geliyor. işte bu kizin hikayesi.
