Yürüyorum sokaklarda, her yer sen kokuyor
İşte, işte orada oturduğumuz bank
Orada duruyor zincirli salıncak
Ağaçtan düşen yapraklar selam veriyor
Hepsi buram buram sen kokuyor
Yürüyorum parklarda, her yerde sen varsın
İmrenerek baktığım o gülümseyen çocuklarda,
Uçan uçurtmalar
Ve hatta günışığında
Hep sen varsın
Hepsi buram buram senden yana
Yürüyorum uzun uzun, her yer senin gibi
Falımıza bakan bayan yaşlanmış biliyor musun?
Saçları ağarmış yaşlı bir teyze görüyorum karşımda
Sonra bir de kendime bakıyorum
Her yanım buram buram yalnızlık
Yürüyorum anılarda, her yer senden kalma
Bak orada seni ilk öptüğüm merdiven basamağı
El ele kaçtığımız kapı orada, bana bakıyor
İçeri girecek misin?
Kitaplar var, sana verdiğim şiir kitapları
Her kitap buram buram senin ellerin
Yürüyorum caddelerde, her yer senin sesin
Sokakta saksafon çalan bir adam
Şarkı söyleyen bir çocuk
Ve hatta martıların sesi
Hepsi birbirine karışmış
Hepsi buram buram senin sessizliğin
Şimdi yine yürüyorum yalnızlığımda
Her yer var, sen yoksun.
Bankımız bizi bekliyor,
Salıncak gözlerini büyütmüş bakıyor bana
Sonbahar gelmiş,
Yapraklar bile düşmek için seni beklemiş
Uçan uçurtmalar yerde,
Günışığı küsmüş gelmedin diye,
Her yer bulut
Yaşlanmışım ben, ellerime bakıyorum, kitaplar ellerimde
Şarkı söyleyen çocuk gitmiş, sokakta saksafon sesi yok
Çıt çıkarmadan beklemiş seni sessizlikler
Şimdi sen yoksun, herkes seni bekliyor
Ve beni terkeden günışığı, sararan yapraklar, saksafon sesleri...
Hepsi buram buram sen,
Bense buram buram yalnızlık kokuyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Şiirin Çığlığı
Poetry"Bir muma dokunduğumda hiç acı duymam, Bıçak batırsanız hiçbir şey olmaz, Onun kalbi atıyorken ben burada ölüyüm Ve de içim sızlıyor. Gel de gerçek değil de Sanki hala dökecek göz yaşım var. Bir muma dokunduğumda hiç acı duymam, Güneşte ve yağmurda...
