*PART 5*
Ferman ve Beliz sabah, barışmalarının verdiği mutluluk ile hastaneye gitmişlerdi. Hastaneye girdikleri zaman değnekleri ile yürüyen Adil'i gördüler. Adil Ferman ve Beliz'in el ele tutuşuğunu görünce şaşırmıştı. Yanlarına biraz daha yaklaştıktan sonra
"Ee gençler barışılmış gördüğüm kadarıyla" dedi ve küçük bir kahkaha attı. Ferman gülerek Beliz'in tuttuğu elini havaya kaldırırken, Adil tekrar söze girdi
"Barıştığınıza göre söylemişsindir heralde, çok tebrik ed-"
Ferman şaşkın bir şekilde bakıyordu, Beliz ise Adil'e kaş göz yaparak daha söylemediğini anlatmaya çalışıyordu.
"Neyi söylemiştir?" dedi Ferman meraklı bir ses tonuyla.
Beliz
"Seni çok sevdiğimi canım" dedi ve Ferman'ı elinden çekerek sürüklemeye başladı. İkisi giderken Beliz arkasına dönüp sessiz bir şekilde
"Sonra konuşuruz hocam" dedi ve Ferman'la birlikte ileriye doğru ilerlediler. Beliz tam odasına doğru gidecekken Ferman onu bileğinden tuttu ve muzip bir gülümsemeyle sordu
"Sen beni ne kadar çok sevdiğini Adil Hoca'ya mı anlatıyorsun, anlattığın başkaları da var mı?"
Beliz
"Fermaaan" dedi ve bileğini kurtarıp, odasına gitti. Ferman asistanlarla birlikte vaka almış hastayla ilgileniyordu. Beliz ise birkaç işini haklettikten sonra Adil Hoca'nın yanına gitti.
"Hala söylememişsin kızım" dedi Adil.
"Evet hocam, zaten daha yeni barıştık pat diye söyleyemem ki" diyerek cevapladı Beliz.
"Ne zaman söyleyeceksin peki?" diye sordu Adil.
"2 gün sonra kontrol var, tam 3 aylık olacak. Kontrol zamanı gelmeden bu akşam ya da yarın söylerim diye düşünüyorum. "
Adil
"Peki hayırlısı olsun kızım, nasılsın peki iyi misin?" dedi
"İyiyim arada midem bulanıyor o kadar" diye cevap verdi Beliz.
Adil
"Tamam yine de dikkat et kendine" dedi ve Beliz'e sarıldı. O sırada Ali ve Ferman ameliyattan çıkmış ellerini yıkıyorlardı.
"Hocam bugün çok mutlusunuz" dedi Ali.
Ferman
"Evet Ali mutluyum, Beliz ile barıştık" dedi ve ellerini yıkamaya devam etti.
"E ama hani aşk yoktu iş vardı, ona ne oldu?" diye sordu Ali.
Ferman
"Bazen duygular söylenilen şeylerin, verilen sözlerin önüne geçebiliyor Ali." dedi ve gülerek gitti. Beliz Adil ile konuştuktan sonra 4 tane toplantıya girmişti. Yeni yatırımcılar bulmuş, görüşmüş ve işi bağlamıştı. Hastanenin maddi durumu şuan çok iyi değildi ama Beliz, bu yatırımcılarla beraber bütçeyi düzene sokabileceğini biliyordu. Bu yüzden mutlu ve rahattı. Birkaç saat sonra Beliz ve Ferman hastaneden çıkıyordu.
"Yemek yiyelim mi?" diye sordu Ferman. Beliz, Ferman'a hamile olduğu haberini yemekte değil de evde vermeyi tercih ederdi. Bu yüzden
"Eve gidelim bence, ben sana güzel bir akşam yemeği hazırlarım" dedi. Ferman tamam anlamında başını salladı ve arabaya bindiler. Beliz yolda giderken bir bebek mağazası gördü ve durmak istedi. Leyla'ya birkaç birşey alacağını söyleyerek arabadan indi. Leyla'ya mor bir tulum aldı, aynı tulumun yenidoğan bedeninde mavi ve pembe renklerini de aldı. Hızlıca mağazadan çıktı ve tekrar arabaya bindi.
"Hemen bitti işin" dedi Ferman
"Çok birşey almadım, o yüzden" diye cevap verdi Beliz. Eve geldikten sonra Leyla'yı sevdiler ve uyuttular. Leyla uyuduktan sonra aşağı indiler. Beliz uğradığı bebek mağazasının poşetini Ferman'a uzattı.
"Aldıklarıma bakmadın" dedi gülerek.
Ferman poşeti aldı ve içindekilere baktı. Tulumlardan ikisinin yenidoğan bedeni olduğunu görünce,
"Bu ikisini yanlış almışsın yenidoğan için bunlar." dedi. Beliz yüzünde kocaman bir gülümsemeyle ona bakıyordu. Ferman ne olduğunu anlamamıştı. Beliz poşetin içine karnındaki bebeğin ultrason görüntülerini koymuştu.
"Birşey daha var içinde" dedi sessizce.
Ferman poşeti biraz daha karıştırdı ve fotoğraftı buldu. Fotoğrafa bakınca ağzı açık kaldı.
"K-Kimin bu? " diye sorabildi sadece. Ferman gülmekle şaşırmak arasında kalan bir mimik yapmıştı.
"Minik tulumların sahibinin" dedi Beliz. Beliz'in gözleri dolmuştu, Ferman da ondan farksızdı.
"Sen h-hamile misin?" diye sordu Ferman. Beliz gözyaşlarının akmasına izin vererek
"Evet" dedi. Ferman gözyaşlarını silerek ayağa kalktı ve Beliz'e uzun bir süre sarıldı. Beliz'in dudağına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra kocaman kahkahalar atmaya başladı. Beliz Ferman'ı dürterek
"Ferman ne yapıyorsun, Leyla uyuyor" dedi.
"Uyansın ya uyansın, kardeşi olduğunu o da bilsin" dedi ve tekrar Beliz'e sarıldı.
Beliz
"Tamam tamam hadi gel otur şöyle" dedi ve Ferman'ı koltuğa doğru çekti.
Oturduktan bir süre sonra Beliz durgun görünüyordu.
"Ne oldu? " diye sordu Ferman.
"Daha Leyla'ya zor bakarken iki çocuğa bakabilecek miyim sence?" diye cevap verdi.
"Daha bunları düşünmek için çok erken Beliz, hem sen herşeyin üstesinden gelirsin. Üstelik yanında ben de varım, merak etme" dedi ve Beliz'e sıkıca sarıldı. Beliz de o an bu düşüncelerle kafasını yormak istemediği için Ferman'ın elini tuttu ve
"O zaman güzel bir yemek hazırlayalım" dedi.
Ferman
"Yemek yapmakta önüme geçemezsiniz Beliz Hanım" diyerek kahkaha attı.
Beliz gülerek
"Göreceğiz Ferman Bey" dedi ve birlikte yemek yapmak için mutfağa gittiler...
