❣အခ်စ္ၾကမ္းၾကမ္း (or) မူပိုင္❣
Part(4)
<><><><><><><><><><>
လွပတဲ့ ျခံဝန္းႀကီးရဲ႕အလည္တြင္
ဝီးခ်ဲ ေပၚက အမ်ိဳးသားတစ္ဦး
ေရျပာေရာင္ကိုေငးကာေဒါသ
ဟန္နဲ႔မ်က္ႏွာကတင္းမာေန
ေလသည္။
ဝီးခ်ဲလ္အေနာက္မွာ မားမားႀကီးနဲ႔
အထိတ္တလန္႔ရပ္ေနသူကေတာ့
အိမ္အကူ ႏိႈင္းစံ႐ွား ႐ွိေနသည္။
""ငါ အဲ့ေကာင္ကိုလိုခ်င္တယ္
ေသေလာက္ေအာင္အျပစ္ေပးလဲ
ေခြးဇာတ္ခင္းသြားတဲ့အေကာင္...
သူနဲ႔အိပ္တဲ့အေကာင္က ဘယ္ေကာင္လဲ
ဘယ္ေခြးသားလဲ...သူ႔မ်က္ႏွာျမင္ခ်င္တယ္
ငါ့အ႐ွင္ခြဲတဲ့ႏွစ္ေကာင္လံုးကိူ
အ႐ွင္မထားခ်င္ဘူး'''
ေဒါသဟန္နဲ႔က်ိမ္းဝါးၿပီး ဝီးခ်ဲလ္လက္ကိုင္
ကို ထုျပစ္၏။
သာမန္ ပ်က္လြယ္တဲ့ပစၥည္းသာဆို
ထိုအားနဲ႔ထုလိုက္ပံုရ ကြဲေၾကသြား
ႏိုင္၏။
ႏိႈင္းစံ႐ွား မွာ အိမ္အကူဆို
ေသာ္လည္းငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ
နဲ႔ ခပ္ႏံုႏံုကေလးမေလးျဖစ္၏။
ထိုသူ၏ ညႇင္းပန္းအႏိုင္ပန္းမႈ
ေတြကိုလည္း စိတ္မပါေပမဲ့
ရက္ရက္ေရာေရာေနေပးရ၏။
ထိုသူကို ေၾကာက္ရတာလည္း
ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိ။
ေဒါသမ်က္ႏွာကိုမရဲတရဲ
ခိုးၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာေလး
မိႈင္ေထြကာ ေၾကာက္ေခြၽး
ေတြ အလီလိီျဖင့္..။
""ႏိႈင္း ငါအိပ္ခ်င္တယ္
မင္းေဆးတိုက္ရဦးမယ္ေနာ္'''
ႏိႈင္း ေခါင္းေလးတစ္ခ်က္သာ
ၿငိမ့္ၿပီး သူ႔အားတြန္းေခၚသြား
ေလသည္။
စိတ္ညစ္သည္ျဖစ္ေစ
ေပ်ာ္ရႊင္သည္ျဖစ္ေစ
ေဒါသျဖစ္ သည္ျဖစ္ေစ
သူမ ခနၶာကိုယ္အား
စားေသာက္ေနတာဘဲမလား...။
လြန္ဆန္လို႔မရတဲ့ အေၾကာင္းအရာ
ေၾကာင့္ သူ႔ေစလိုရာအတိုင္း
ေနေပးေနရတာျဖစ္သည္။
<><><><><>
ဘဲဥပံုစံအစိမ္းေရာင္ေရကန္
ႀကီးကို အေအးေသာက္ရင္း
ငံု႔ၾကည့္ေနရင္း အေတြးေတြ
တစ္သီတစ္တန္းႀကီးေခါင္းထဲ
တိုးဝင္လာသည္။
ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ
ေႏြးေထြးစြာဝင္ခိုေနခဲ့ရင္း
ထိုအခ်ိန္ကာလေလး
ဦးရာဇာမင္း ဆိုတဲ့ လူယုတ္မာ
ေၾကာင့္ ရက္ရက္စက္စက္
ပ်က္စီးသြားခဲ့ရ၏။
