Cathleia's POV
Nagising ako sa pagtunog ng digital alarm clock ko.. Hmmm? Kelan pa ko nagkaroon ng alarm clock?? Ahh... baka binilhan ako ni Mama? Tsss.. Ewan!
Tiningnan ko yung oras..
3:20 am palang? Eh dapat mga 5:30 pa ko gigising eh.. Baka nag tataka kayo kung bakit gumigising ako ng 5:30 am nuh?
Eh naniniwala kase ako sa kasabihang an early bird catches worm kaya ayun...
Ang pinagtataka ko naman ay kung bakit naka-set sa 3:20 am 'tong new alarm clock ko.. Baka sira? Ehh nevermind na nga lang..
Matutulog na sana ako muli ng may narinig akong kumatok sa pinto...
Iiieee... Bigla naman akong kinabahan to the highest level..
Sino ba ang hindi kakabahan kung may kumatok sa pinto ng ganitong oras?? Huhuhu >_<
Hindi parin tumitigil yung kumakatok na balak atang sirain 'tong pintuan kaya bumangon na ako at napagdesisyunang buksan yung pinto T_T
But just in case, inihanda ko na yung sarili ko kung may masamang mangyari man..
Dahan-dahan kong tinungo yung pinto at pinihit yung door knob..
Agad kong binuksan yung pinto at dahil madilim, ang nakita ko lang ay yung parang outline ng isang tao.. ng isang lalaki..
Agad ko namang sinipa yung lalaki sa mukha at napatumba ito.. FYI lang, nag-aral kaya ako ng Martial Arts -_-
Pinaandar ko yung ilaw at bumungad sakin ang isang unggoy na nakahilata sa sahig at may sugat sa kilid ng labi.. Dulot siguro ng pagsipa ko.. Sino pa ba? Eh di si MARTIN XAVIER ANDERSON! Pero teka lang..
"MARTIN??!! ANONG GINAGAWA MO DITO?? AT.. AT.. BAKIT KA NAKA NURSE UNIFORM?? BADING KA BA TALAGA???" Gulat ko kay Martin na nakahiga parin sa sahig..
OMO... SERYOSO BAKIT GANYAN SUOT NIYAAA?! Alam niyo yung nurse uniform na pambabae? Yung white dress na fit sa katawan with matching nurse cap pa!
Gusto ko sanang humagalpak sa tawa pero nasa state of shock parin ako..
On the other hand, nakarecover na siya siguro sa pagsipa ko sa precious face niya at nagawa niya nang bumangon..
Ang nakakagulat pa ay tiningnan niya lang ako at... Ngumiti O_o??
Yung ngiti talaga na totoo hindi yung mayabang smile o smirk niya..
Ineexpect ko pa namang iinsultuhin o mumurahin niya ako dahil tinawag ko siyang bading kanina >o
Dug.Dug.Dug.
Lumapit siya sakin at at isinandal ako sa pader ng bedroom ko.. Tiningnan ko siya at nakitang nawala na yung mga ngiti niya sa labi..
Unti-unti niyang inilapit ang mukha niya sa akin.. Hindi ko na nagawang ipikit yung mga mata ko dahil naramdaman ko nalang na may dumamping labi sa labi ko..
Ipinikit ko na yung mga mata ko at--
"NO! HOW DARE YOU CATHLEIA!"
Bigla akong napamulat at humiwalay kay Xavie-- Martin..
Pareho kaming napatingin sa pintuan at isang napagandang babae ang nakita namin..
Lumapit ito samin at
*Slap*
Napahawak ako sa pisngi ko may tumulong luha sa mukha ko.
Never in my life pa akong nasampal! Ganito pala kasakit :'(
