Im Selfish When it's Come to you (COMPLETE)Story Not Mine🥰

C-31

Double update for you guyss❤️

I'm Selfish When It Comes To You
.
CHAPTER 31
.
Lisa POV

Ilang linggo na ang ang nakaraan mula noong malaman ko ang mga ginagawa ni Jennie at Jisoo. Nakakapasok na din ako.

Sunday ngayon, walang pasok. Nandito lang ako sa kwarto namin ni Jennie at nagmumusic. Iniisip kung bakit nakakagawa ang mga tao ng bagay na parang katuwaan lang sa kanila ang lahat. *sigh*

So naglinis-linis muna ako sandale. Magtatapon na sana ako ng basura pero napansin ko may envelope na pink, is it letter?
Agad ko iyong dinampot at binasa..

Dear Jennie

I miss you babe. I'm coming back there in Korea. Hope we can still get along. I love you, See you.

Loving,
Juhyun Bae

The fuck!

Darating na din si Jennie, maya-maya lang. Itatanong ko nalang sa kanya kung anu yun, alam kong hindi magagawa ni Jennie na lokohin ako.

*Criing3x*

Caller : Mama🥰

So i answered it. Bakit kaya?

Mama: Hello nak *sob*
Me: yes ma? Bakit ka umiiyak?
Mama: Nak *cry hard*
Me: Ma! Anung nangyare? Bakit ka umiiyak?
Mama: lisa *sob* ang lolo mo, wala na sya *sob* kanina lang. Lisa... *sob*
Me: what?! Pupunta na ako dyan ma.

I immediately ended the call. Sinuot ko yung hoodie ko, medyo malamig na din. Nag umpisa namang lumaglag ang luha saking mata na kanina kopa pinipigilan

Wala pa si Jennie. Mag ccommute nalang ako.

"Manaang! Aalis po muna ako!" sigaw ko. Hindi kona inantay ang sasabihin nya dahil nagmamadali talaga ko.

----

"Ma! Mama! Nandito nako" i shouted na hingal na hingal pa

"Lisa *cry*.." mama said then she run to me and hugged me. We're both crying.

Nakita ko naman si papa na papalapit samin. Niyakap ko din sya ng hindi binibitawan si mama. Ang sakit naman ng nangyaring ito.

Siguro hindi na kinaya ni lolo. Mahal na mahal kita, Lo *cry again*

Nagpunta na kame sa funeral at aasikasuhin si Lolo. Naiwan ko pala cellphone ko, maiintindihan naman 'to ni Jennie.

Inasikaso namin si Lolo. Sa bahay nalang din ni lolo sya ibuburol, para makapag paalam ang buong pamilya.

Dito nadin ako nagpalipas ng gabi. Bukas na ko uuwi, sasamahan ko muna si Mama.

Kamusta na kaya si Jennie. I miss her so much *sigh* di naman ako nababahala dun sa letter dahil kilala ko si Jennie, hindi nya ko lolokohin.

Napakaraming dumadalaw kay lolo. Kaya nasa tabi lang ako ni mama, di ko kase close karamihan sa kamag-anak namin. Si mama, umiiyak parin hanggang ngayon, sya kase ang favorite na anak ni lolo. Si papa naman, nag aasikaso ng mga dumadating. *sigh*

Pagsubok lang ito. Malalagpasan din namin ang hinagpis. In Gods will