"ဘာပြောတယ်.....ကလေး"
"ငါလည်းမသိတော့ဘူး......ကျောင်းအုပ်ကထူးဆန်းနေတယ်"
Yoongiပြောပြီးတာနဲ့သက်ပြင်းရှည်ကြီးချကာထိုင်ခုံပေါ်စိတ်ပျက်စွာထိုင်ချလိုက်သည်။
"ကလေးအဖေပြောသလိုကျနော့်အိမ်မှာလိုက်နေပါလား"
"မဟုတ်တာကွာ.....ငါနေမယ်ဆိုရင်တောင်အိမ်လခပေးပြီးနေမှာ"
"ဘာလို့ပေးမှာလဲအလကားနေ"
"မရဘူးအဲ့တာဆိုမနေဘူး"
"အာ.....ကောင်းပြီဆရာသဘော"
"ပြီးရော......ဒါနဲ့မင်းစာမေးပွဲကနောက်တစ်ဘာသာကျန်သေးတယ်မလားစာမကျက်ဖူးလားးးးးသွားအဆောင်ပြန်ပြီးစာသွားကျက်တော့"
"မဖြစ်ဘူးးးးးကလေးယောက္ခမကြီးကစိတ်မချလို့တဲ့ဆရာအနားမှာပဲနေခိုင်းတယ်"
"ဘယ်သူလဲ"
"ကျနော့်အဖေက....ကလေးရဲ့ယောက္ခမပေါ့"
Jkပြောရင်းမက်တပ်ရပ်နေရာကyoongiနားဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးရင်ခွင်ထဲထည့်မိတော့မရုန်းပဲငြိမ်ကာအလိုက်သင့်လေးပြန်ဖက်ကာ
"မင်းကလည်းးးးယောက္ခမမှမဖြစ်သေးတာ"
"ဘာလဲဖစ်ချင်နေပြီလား"
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ...ငါက...သဘောရိုးနဲ့ပြောတာပါ"
Yoongiရှက်သွားတာကြောင့်Jkကိုမော့ကြည့်ရင်းပြောတော့Jkကပြုံးပြကာ
"သိပါတယ်။ဒါပေမဲ့....."
"ဘာလဲ"
ရုတ်တရက်သူ့ရှေ့မှာဒူးထောက်လိုက်ပြီး
သူလက်ကိုJkကတင်းကြပ်စွာကိုင်ရင်းဘောင်းဘီအိပ်ထဲကလက်စွပ်တစ်ကွင်းကိုလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်တော့Yoongiရင်ခုန်သံတို့ကအပြင်ကတောင်ကြားရနိုင်သည်
"ကျနော့်ကိုလက်ထပ်ပါ။ငယ်သူဖြစ်ပေမဲ့ကလေးထက်ကြီးတဲ့သူတစ်ယောက်လိုလွှမ်းမိုးပါရစေ။တစ်သတ်လုံးစောက်ရှောက်ပါရစေ"
"အဟင့်....အီးးးဟီးးး"
"ဘာလို့ငိုတာလဲကလေးကလည်း"
Jkပြောရင်းရင်ခွင်ထဲတင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်တော့ရင်ခွင်ထဲကအကောင်ငယ်ကအသံတိုးတိုးလေးနှင့်
YOU ARE READING
You are my Teacher(complete)
Romanceဆရာကသိပ်လှတာပဲ။မိန်းကလေးတွေထက်ပိုလှတယ်။ မင်းကသိပ်ဆိုးတဲ့ကျောင်းသားပဲ။မင်းကငါ့ကိုစားဖို့ပဲကြံနေတာလား။
