The almighty μπουνιδι (a Thuths lovestory)

Οντως επεστρεψα τωρα

Ακολουθω τον θυτη με γοργα βηματα και ψαχνουμε το δωματιο του Μενιου.Ο θυτης σερνει τον πατερα του Μενιου απο αυτι και εκεινος παραγει ηχους ολοκληρου του ζωικου βασιλειου.Παραλληλα χτυπαγε και πανω σε πορτες ωστε να βρει που βρισκεται ο Μενιος,ξυπνωντας σχεδον ολο το μοτελ.Οσο πιο πολυ αργουμε αλλο τοσο χανει ο θυτης την υπομονη του και σφιγγει ολο και περισσοτερο το χερι με το οποιο σερνει τον πατερα του Μενιου.

"Σε παρακαλω ασε με"
"Σκασε"
"Κανε με"

Και ετσι ο θυτης αρπαξε τον γερο του Μενιου και ξεκινησε να τον φιλαει με ακαταμαχητο παχος,ηταν λες και τον ειχαν κυριευσει οι ορμες,πραγματικα πρωτη φορα τον βλεπω τοσο εξοργισμενο αχ τι γοητευτικος που ειναι...

*Γλωσσοφιλα noises*
  "μμ θυτη-chan"
"yamero Filippe-kun"
*βαθαινει το φιλι τοσο πολυ σε σημειο που απλα γλυφουν τους φαρυγγες ο ενας του αλλου*

Ξεκινησα να νιωθω λιγο αβολα η αληθεια ειναι επειδη ο θυτης ειναι μονο δικος μου και πιστευα οτι ενιωθε και εκεινος το ιδιο...μαλλον εκανα λαθος..δεν αντεχα αλλος να τους βλεπω ετσι οποτε εβηξα με διακριτικο τροπο ελπιζωντας οτι θα λαβουν το μηνυμα.

Ο Θυτης με κοιταξε στα ματια σκυθρωπα,λες και μπορουσε να διαβασει το μυαλο μου...πιστευω μετανιωσε για τις πραξεις του..το ευγενεστατο τρυφερο λαχανοντολμαδακι μου..το αγνο μου μπουμπουκακι..

Σαν να το 'ξερα ο Θυτης μου ξεφωνισε ενα "συγνωμη" και κατετρεξε πανω μου να με αγκαλιασε κλαιγοντας με γοερους λυγμους παρακαλωντας για συγχωρεση...Δεν δισταξε μαλιστα να πεταξει τον Φιλιππο απτις σκαλες...νομιζω υποστει καποιου ειδους εγκεφαλικου τραυματος επειδη αφριζει τωρα...αλλα ποιος νοιαζεται..δεν προκειται να τον αφησω να χαλασει αυτην την ρομαντικη στιγμη μας.

"Θυτη μωρο μου μην κλαις"

"Θυγνωμη δεν μπορω να το ελεξκθω,ξερειθ ποθο νοιαδομαι για θενα.."

"Ναι μωρο μου δεν σε κατηγορω για τιποτα...ο,τι και να γινει ποτε δεν προκειται να σε αρνηθω..παντα θα βρισκομαι εδω να σε καταδεχομαι..ανεξαρτητως των συνθηκων"

"Υ/N νομιδω δε εχω ερωτευτει"

Γουρλωσα τα ματια μου και το σωμα μου ξεκινησε να τρεμει...δεν μπορουσα να το πιστεψω οτι μου εκανε εξομολογηση...το ηξερα οτι ηθελε μονο εμενα!!Νιωθω πανευτυχης...θα μπορουσα να πεταξω απτην χαρα μου αυτην την στιγμη..Τον θελω τοσο πολυ,θελω να τον παντρευτω αυτον τον αντρα,ειναι ακαταμαχητος😍.

"Μωρο μου οθο και αν θε αγαπω πρεπει να βρω τον Μενιο και να βαλω ενα τελος σε αυτο μια και καλη."

"ενταξει,παμε"

Και ετσι βαδισαν προς το δωματιο του Μενιου,πως το βρηκαν;Ευκολο,ειχαμ ψαξει ηδη τα υπολοιπα δωματια και ηταν αδεια...οποτε μονο ενα απεμεινε τωρα..